بزرگنمايي:

اخبار محرمانه -
ریل مقاومت؛ پروژه راه آهن شلمچه - بصره
٥٥٧
٠
وطن امروز / متن پیش رو در وطن امروز منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
برقراری مسیر ترانزیتی ریلی از مناطق جنوبی کشورمان تا سواحل شرقی مدیترانه و بندر استراتژیک لاذقیه که از سال گذشته مطرح شده بود، در روزهای اخیر به‌واسطه صدور مجوز انعقاد قرارداد مشارکت برای اجرای پروژه راه‌آهن شلمچه- بصره توسط هیأت دولت ایران وارد فاز تازه‌ای شده است. این خط ریلی که به تحکیم هرچه بیشتر مراودات تجاری و مذهبی 3 کشور ایران، عراق و سوریه می‌انجامد را می‌توان «ریل مقاومت» نامید.
به گزارش «وطن‌امروز»، چهارشنبه گذشته (اول خرداد) پس از 8 سال بلاتکلیفی، هیأت دولت مجوز انعقاد قرارداد مشارکت برای اجرای پروژه راه‌آهن شلمچه- بصره را صادر کرد. در مجوز دولت آمده است: با توجه به آغاز عملیات اجرایی پروژه راه‌آهن شلمچه- بصره به طول تقریبی 35 کیلومتر و پل بزرگ در مسیر آن در روز عید فطر در شلمچه و به منظور تأمین مالی هزینه‌‌های اجرایی پروژه مذکور، با صدور مجوز انعقاد قرارداد مشارکت برای اجرای این پروژه موافقت می‌شود.
طبق این گزارش، تفاهمنامه احداث راه‌آهن شلمچه- بصره با مشارکت 60 درصدی بنیاد مستضعفان و 40 درصدی وزارت راه‌وشهرسازی به تصویب هیات وزیران رسید. این مسیر ریلی دارای یک دستگاه پل به طول 700 متر است که یکی از دهانه‌های این پل برای امکان کشتیرانی در اروندرود و شط‌العرب به صورت بازشونده طراحی و اجرا می‌شود. مدت اجرای این قرارداد 2 سال است. رونق سفرهای زیارتی و عتبات، رشد و توسعه گردشگری و کاهش قابل‌توجه مصرف سوخت نسبت به مدل جاده‌ای از مزایای اجرا و تکمیل‌ این خط‌آهن است.
‌با تکمیل 32 کیلومتر خط‌‌آهن ‌بین شلمچه و بصره و ساخت یک پل بازشونده روی اروندرود، اتصال ریلی کشور از طریق خرمشهر به عراق و کشورهای شرق مدیترانه بدون انقطاع برقرار می‌شود و تحولی بزرگ در زمینه ترانزیت و تبادل کالا و مسافر رخ خواهد داد. همچنین با ساخت این‌ پروژه ریلی و تکمیل مسیر شلمچه-کربلا،‌ راه‌آهن ایران به عراق و از آنجا به بندر لاذقیه سوریه متصل خواهد شد و پیش‌بینی می‌شود حجم مناسبی بار از سوریه به ایران منتقل شود.
راز لاذقیه
اتصال ریلی ایران به بندر لاذقیه در شرق مدیترانه با توجه به برخی اخبار مبنی بر مدیریت ایران بر این بندر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. نخستین‌بار سال گذشته برخی منابع به نقل از روزنامه العرب قطر، مدعی شدند یک تیم سوری به ریاست مدیرکل منطقه بندر لاذقیه، گفت‌وگوهای خود را با ایرانی‌ها برای تحویل مدیریت این بندر به جمهوری اسلامی ایران آغاز کرده‌‌‌اند. چندی بعد روزنامه تایمز لندن نیز در گزارشی نوشت: ایران بندر لاذقیه را به معنای دروازه‌ای به اروپا می‌داند و از این طریق در حال انتقال کالا به این بندر است.
در همین راستا سرلشکر باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح شامگاه 27 اسفندماه 97 در سوریه اظهار داشت: بازگشایی مسیر زمینی ایران به بندر لاذقیه سوریه و دریای مدیترانه قریب‌الوقوع خواهد بود. سرلشکر باقری در این زمینه افزود: «بازگشایی این مسیر برای ترانزیت تجاری و حرکت زوار و گردشگران 3 کشور ایران، عراق و سوریه ضروری و حیاتی است». یک ماه پس از آن و در جریان سفر عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر عراق به ایران، اسحاق جهانگیری معاون اول روحانی ضمن ابراز رضایت از نتایج و دستاوردهای توافقات میان ایران و عراق برای اقتصاد کشور، به ماجرای اتصال مسیر جاده‌ای و ریلی از ایران تا سوریه اشاره و اعلام کرد: خلیج‌فارس را از عراق به سوریه و مدیترانه از طریق ریلی و جاده‌ای وصل خواهیم کرد.
همه اینها در حالی است که حضور اقتصادی ایران در بندر لاذقیه سوریه یعنی دسترسی مستقیم ایران به آب‌‌های مدیترانه و این به معنای دست برتر ایران در معادلات اقتصادی و انرژی غرب آسیاست. ایجاد کریدور‌‌های بزرگ و کم‌هزینه اقتصادی از مسیرهای مواصلاتی دریایی، زمینی و ریلی از خاک ایران و از بنادر جنوب ایران تا بنادر مدیترانه، ظرفیتی است که جز ایران هیچ کشوری در منطقه غرب آسیا در اختیار ندارد. از همین رو به نظر می‌رسد ایران در حال ایجاد و برآورده کردن یک نقشه بسیار بزرگ اقتصادی، سیاسی و امنیتی است.
«وطن امروز» اسفندماه سال گذشته در گزارشی با عنوان «از چابهار تا لاذقیه» گسترش محورهای مواصلاتی میان کشورهای جبهه مقاومت را واکاوی کرده و در این‌باره نوشته بود: «پس از آنکه بشار اسد و همینطور دولت عراق توانستند با پشتوانه ایران بر تروریست‌ها فائق آیند، آنها با اعتمادی که به ایران پیدا کرده‌‌اند به دنبال آن هستند تا ائتلاف‌ها و اتحادهای استراتژیک سیاسی و اقتصادی با جمهوری اسلامی ایران ایجاد کنند. بر همین اساس با توجه به ظرفیت‌‌های بزرگ ایران در مناسبات اقتصادی شرق و غرب، جمهوری اسلامی به دنبال ایجاد یک ابرپروژه در مسیرهای مواصلاتی بین شرق و غرب است که برخی کارشناسان آن را پروژه «جاده ابریشم 2» نامگذاری کرده‌‌‌اند».