بزرگنمايي:

اخبار محرمانه -
اصرار بر تکرار برجام
٥٢٨
٠
سیاست روز / متن پیش رو در سیاست روز منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
اکنون ایران در حال اجرای 38 بند از 42 بند از قوانین اف.ای.تی.اف است که هنوز بحث بر سر آن در ایران پایان نیافته و آمریکا و اروپا نیز اصرار بر تصویب و اجرای آن دارند.
در داخل کشور نیز علاوه بر اصرار دولت بر تصویب و اجرای کنوانسیون‌های باقی مانده از اف.ای.تی.اف برخی دیگر نیز اصرارو اعتقاد دارند که باید ایران به سازمان اف.ای.تی.اف بپیوندد و همه کنوانسیون‌های آن را نیز اجرا کند، چراکه در صورت عدم پیوستن کامل به این سازمان، باعث خود تحریمی خواهیم شد.
چنین اعتقادی است که باعث میشود حساسیت‌ها نیز نسبت به اف.ای.تی.اف بیشتر شود، چراکه کنوانسیون‌های سی.اف.تی و پالرمو دو کنوانسیونی هستند که بیشترین مسئله را دارند.
در این دو کنوانسیون صراحتاً ایران با نام حامی تروریسم و تروریست‌پرور شناخته می‌شود. اف.ای.تی یک «برنامه اقدام» ویژه ایران تدوین کرده که در آن 42 شرط وجود دارد و همانگونه که گفته شد، ایران در حال اجرای 38 شرط آن است.
ظاهرا ماجرا ومحتوای اف.ای.تی.اف خوب به نظر می‌رسد، مبارزه با پولشویی و جلوگیری از تأمین مالی تروریسم در دنیا، اما این ظاهرا قضیه است چراکه چنین قوانینی برای کشورهایی که این سازمان را بنا کرده اند قرار نیست اجرا شود و تنها برای کشورهایی همچون ایران اجرایی است.
توجه کنید که آیا آمریکا که حامی اصلی تروریست‌های داعش و از موسسین آن است، از سوی اف.ای.تی بازخواست میشود؟
آیا اصلاً رژیم آمریکا در فهرست حامیان کروه‌های تروریستی قرار میگیرد؟
یا فرانسه که به گروه تروریستی منافقین پناه داده و از آنها حمایت می‌کند در فهرست حامیان گروه‌های تروریستی قرار می‌گیرد؟
قاعدتاً و طبیعتاً براساس قوانینی که در کنوانسیون‌های پالرمو و سی.اف.تی وجود دارد، این کشورها باید در فهرست گروه‌های تروریستی سازمان اف.ای.تی قرار بگیرند اما از آنجا که موسسین این سازمان کشورهای عضور گروه جی 7 هستند، نمی توان توقع و انتظار داشت که رژیم‌هایی همچون آمریکا، فرانسه در این فهرست قرار گیرند.
اکنون عربستان سعودی که یکی از بزرگتیرن حامیان گروه‌های تروریستی تکفیری وهابی است و در یمن نیز مشغول نسل‌کشی و قتل‌عام مردم این کشور است، در فهرست گروه‌های تروریستی قرار گرفته است؟
اگر اف.ای.تی.اف بدون تبعیض و اغماض اجرا شود، نخستین رژیم‌هایی که باید در فهرست حامیان و موسسین گروه‌های تروریستی و قاچاق سلاح و پولشویی قرار بگیرند، کشورهای غربی و در رأس آنها آمریکا است.
اما می‌بینیم که سازمان اف.ای.تی.اف برای جمهوری اسلامی ایران با تدوین یک بسته اختصاصی به نام برنامه اقدام، خواهان اجرای هر 42 بند این بسته است و تهدید می‌کند که اگر ایران به همه قوانین آن پایبند نباشد عواقب بعدی را باید تحمل کند.
عواقبی که اجرا نکردن اف.ای.تی.اف درپی دارد، به گفته مسئولین این سازمان و موافقین داخلی پیوستن به قانون، تحریم‌های اقتصادی و مختل شدن مراودات بانکی، کاهش سطح مبادلات اقتصادی و قطع ارتباطات مالی به واسطه نبود سوئیفت و یا هر راهکاری که بخواهد نقل و انتقالات ارزی داشته باشد.
اما پیوستن به اف.ای.تی.اف و تن دادن به اجرای 42 شرط این سازمان، گام نخست است و پس از آن ایران باید در انتظار تأیید اعضای این نهاد باشد که آیا توانسته واحدهای این سازمان را پاس کند یا نه؟!
برای اینکه ایران تأیید اف.ای.تی.اف را بگیرد نیازمند آن است تا مراکز مالی و اقتصادی ایران اطلاعاتی که آنها از این مراکز می‌خواهند در اختیارشان قرار دهند، به این معنا که هرگونه نقل و انتقال ارزی، حساب‌های بانکی و مالی، اسناد و مدارکی که آنها از سیستم مالی، بانکی و ارزی ایران می‌خواهند باید در اختیارشان قرار بگیرد.
جمهوری اسلامی ایران هم‌اکنون با وجود برجام نیز در تحریم اقتصادی است و آمریکا پس از خورج از توافق هسته‌ای و حتی پیش از آن نیز هیچ‌یک از تعهدات خود را در لغو تحریم‌ها اجرا نکرد و اکنون سعی دارد فروش نفت ایران را به صفر برساند.
کشورهایی که با آمریکا همپیمان هستند، با تبعیت از او مناسبات اقتصادی و بانکی خود را با ایران کاهش داده‌اند، آمریکا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داده است، حزب‌الله لبنان، گروه‌های مقاومت فلسطینی و انصارالله یمن نیز چنین وضعیتی دارند، هم‌اکنون نیز ایران متهم به حمایت از تروریسم است و اگر با استدلال‌هایی که برای پیوستن به اف.ای.تی.اف می‌شود، چنین اتفاقی بیفتد، ایران عملا خود را در اختیار اف.ای.تی قرار داده و همه اطلاعات مالی خود را نیز به آنها داده تا در زمینه مالی، بانکی و اقتصادی دست به هر کاری بزنند.
خودتحریمی واقعی یعنی پیوستن به برنامه اقدام سازمان اف.ای.تی که مختص ایران تدوین شده است. علاوه بر تحریم‌های اولیه علیه ایران، تحریم‌های ثانویه نیز وجود دارد که فروش نفت را برای ایران دشوار کرده است، تحریم‌های ثانویه قرار دادن هر فرد و سازمان و موسسه‌ای در فهرست تحریم‌های وزارت خزانه‌داری آمریکا که با ایران تبادل اقتصادی و مالی دارد.
«تحریم‌های ثانویه» است که بیان ساده آن، قرار دادن هر فرد، موسسه و نهادی که با ایران تعامل تجاری دارد، در لیست تحریم وزارت خزانه‌داری آمریکاست.
آیا با پیوستن ایران به اف.ای.تی.اف و اجرای کامل خواسته‌ها و شروط این نهاد آمریکایی، تحریم‌های ثانویه لغو می‌شود؟
اصرار آمریکا و اروپا به پیوستن ایران به اف.ای.تی.اف، برای دستیابی به
«نقشه ارزی» کشور است که شامل همه مسیرهای آشکار و پنهان ورود و خروج ارز به کشور است.
حال با وجود همه ایرادات و اشکالاتی که اف.ای.تی.اف دارد، چرا علی ربیعی سخنگوی دولت تأکید می‌کند تصویب لئوایح باقی مانده از اف.ای.تی.اف حیاتی است؟
مدتی بود که دولت درباره اف.ای.تی.اف سخن نمی گفت و اظهار نظری نمی کرد اما با وجود همه ناکامی‌هایی که برجام دارد، که همگان خسارت محض بودن آن را می‌بینند، اصرار به پیوستن به اف.ای.تی.اف و زیر بار خواسته آمریکا رفتن هیچ منطقی ندارد. اگر آمریکا و اروپا برجام را نابود نکرده بودند، می‌شد درباره پیوستن به اف.ای.تی.اف کمی مثبت نگریست، اما تجربه برجام باید باعث شود تا هر گونه قانونی که آمریکایی‌ها اصرار بر پیوستن ایران به آن را دارند، با دیده شک و تردید نگریست و نسبت به آن نگران بود.
سخنگوی دولت با سخنان خود به نوعی تهدید می‌کند و می‌گوید؛ «اعلام می‌کنیم که اگر نتوانیم در قالب این چارچوب(اف.ای.تی.اف) حرکت کنیم، زمینه‌ای برای قطع کامل همکاری‌های بانکی فراهم می‌شود. نباید خودمان خودمان را تحریم کنیم.»
پیوستن به اف.ای.تی مخاطراتی دارد که در نپوستن به آن نیست. اف.ای.تی.اف خود تحریمی است.