بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - باشگاه خبرنگاران / بامداد پنجشنبه 30 خرداد یک فروند هواپیمای جاسوسی رژیم تروریستی آمریکا در منطقه کوه مبارک مورد اصابت قرار گرفت و سرنگون شد.
به گزارش خبرنگار حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، قدرت دفاعی جمهوری اسلامی امروز یکی از مولفه‌های تاثیرگذار در اقتدار کشورمان است. سامانه‌های پدافندی یکی از شاخصه‌های این اقتدار به حساب می‌آیند که رسیدن به خودکفایی در آن از دوران دفاع مقدس آغاز شده و تاکنون نیز توسط متخصصان داخلی و جوانان این مرز و بوم در حال پیشبرد است. تکیه بر توانمندی داخلی در عرصه دستاورد‌های دفاعی باعث شده تا هر روز شاهد توانمندی‌ها و دستاورد‌های جدیدی در عرصه دفاع باشیم.
بامداد پنجشنبه 30 خرداد یک فروند هواپیمای جاسوسی رژیم تروریستی آمریکا که ساعت 14 دقیقه بامداد از پایگاه الظفره در نزدیکی ابوظبی امارات به پرواز درآمده بود و بعد از طی مسافت طولانی، قریب ساعت 4 بامداد وارد آب‌های سرزمینی جمهوری اسلامی ایران شده بود، توسط پدافند نیروی هوافضای سپاه در منطقه کوه مبارک مورد اصابت قرار گرفت و سرنگون شد.
کوه مبارک یکی از مناطق استراتژیک واقع در شرق استان هرمزگان در جنوب ایران است. این شهر در بخش بیابانی شهرستان جاسک و در کرانۀ دریای عمان واقع شده است. از طریق راه اصلی در 155 کیلومتری میناب و 65 کیلومتری جاسک قرار دارد. این منطقه در دهانه ورودی دریای عمان به تنگه راهبردی هرمز واقع شده است و هر شناوری که بخواهد وارد تنگه هرمز و خلیج فارس شود باید از مقابل این منطقه عبور کند که همین امر بر اهمیت راهبردی کوه مبارک می‌افزاید.
سامانه پدافندی سوم خرداد یکی از سامانه‌های دفاع موشکی بومی محصول مرکز تحقیقات پدافند راداری سپاه پاسداران است. این سامانه توانایی هدف قرار دادن هواپیماهای جنگنده، بمب‌افکن و موشک‌های کروز را دارد.
در اردیبهشت ماه سال 1393 و در جریان بازدید فرماندهی معظم کل قوا از نمایشگاه دستاورد‌های نیروی هوا فضای سپاه بود که برای اولین بار وجود دو سامانه پدافند هوایی طبس و سوم خرداد اعلام شد. سامانه طبس از لحاظ ظاهری شباهتی به سیستم روسی باک ام 1 و سامانه سوم خرداد نیز به نوعی شباهت بالایی به سیستم روسی باک ام 2 دارند.

در همان زمان و در جریان بازدید رهبر معظم انقلاب، اعلام شد که سامانه سوم خرداد توان درگیری با اهداف در فاصله 50 کیلومتری و ارتفاع 25 کیلومتری از سطح زمین را دارد. این سامانه از رادار آرایه فازی با 1700 المان استفاده کرده و از مقاومت بالایی در برابر شرایط جنگ الکترونیک برخوردار است.
نکته بعدی درباره این دو سامانه، موشک‌های به کار رفته در آن‌ها است. بر اساس توضیحات اعلامی، این دو سامانه از موشک‌های سطح به هوای سری طائر 2 بهره می‌بردند و بر اساس تصاویر منتشر شده از مدل اولیه سامانه سوم خرداد، در آن زمان این سامانه به موشک‌های طائر 2 ب مجهز بود که از موشک‌های به کار رفته سری طائر 2 در سامانه رعد، قدری بزرگتر هستند.
این سامانه که امکان رهگیری 4 هدف و شلیک هم‌زمان 8 موشک را نیز دارد. در مدل اولیه این سامانه پدافندی از موشک‌های نمونه اولیه این سامانه پدافندی از موشک‌های پدافندی طائر 2 که بهینه‌سازی شده موشک‌های ارتفاع متوسط سام روسی است، استفاده شده بود. در مدل ارتقا یافته این سامانه از موشک صیاد که نسبت به موشک‌های زمین‌پایه طائر از برد بیشتر و دقت فزاینده‌ای برخوردار است، استفاده شده است.

مدل اولیه این سامانه توان درگیری با اهدافی تا ارتفاع 25 کیلومتری و برد 50 کیلومتری را دارد و در مدل ارتقا یافته توان درگیری تا ارتفاع 30 کیلومتری و برد 70 کیلومتری را دارد. در مدلی که در سال 93 از این سامانه رونمایی شد، توان درگیری آن با اهداف در فاصله 50 و ارتفاع 25 کیلومتری از سطح زمین اعلام شده بود اما در حال حاضر برد جدید برای این سامانه، 75 و ارتفاع درگیری 30 کیلومتر اعلام شده است.
سیستم راداری قوی این سامانه پدافندی با قابلیت جهش فرکانسی بالا ضمن رصد بخش وسیعی از شعاع خود توانایی مقابله با سامانه‌های جنگ‌ الکترونیکی دشمن را دارد.
سامانه پدافندی سوم خرداد یک سامانه مستقل محسوب می‌شود که تمامی سامانه‌های راداری، سامانه هدایت‌گر موشکی، موشک‌های زمین‌پایه بر روی شاسی خودروهای پرتابگر نصب‌شده و این سامانه درمجموع به‌طور مستقل فرآیند شناسایی، ره‌گیری، تعقیب و درگیری با اهداف را تا لحظه انهدام انجام می‌دهد و درواقع به‌صورت «شلیک کن فراموش کن» عمل می‌کند.

در رویکرد استفاده از سامانه سوم خرداد به عنوان پایه‌ای برای تولید یک سامانه دوربرد نیز مزیت‌هایی نظیر استفاده از سامانه اس-200 برای این منظور قابل تصور است زیرا در سوم خرداد نیز تمامی اجزاء سامانه شامل رادار، کنترل آتش، مخابرات و ارتباطات اجزاء سامانه با هم و با شبکه پدافند هوایی، زیرسامانه‌های پردازش، قابلیت‌های جنگ الکترونیک و سایر اجزاء کامل شده‌اند.
بنا بر این افزودن موشک‌هایی با برد بالاتر به این سامانه راه حل نسبتاً سریعی برای رسیدن به یک سامانه دوربرد است. خصوصاً توانمندی درگیری همزمان با چندین هدف نیز از ابتدا در این سامانه وجود داشته و در گام بعدی تنها به افزایش آن اقدام خواهد شد.
بر اساس داده‌های دریافتی و محاسبات انجام شده توسط سازمانه نقشه برداری کشور، پهپاد جاسوسی MQ-4C آمریکا که سحرگاه روز پنجشنبه (30 خرداد) توسط نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سرنگون شد، در عرض جغرافیایی 25 درجه و طول 45 درجه در حد فاصل «کرتان» و «کوه مبارک» در استان هرمزگان ساقط شده است.
این نقطه در فاصله 8 مایلی از خط مبداء سواحل جمهوری اسلامی ایران قرار دارد و بر اساس قوانین بین المللی که فاصله 12 مایل را برای آبهای سرزمینی در نظر گرفته است، این پهپاد چهار مایل به حریم هوایی ایران تجاوز کرده است.
این در حالی است که مقامات آمریکایی در روزهای گذشته مدعی بودند که این پهپاد جاسوسی در حریم هوایی آب‌های بین الملل در حال پرواز بوده و ایران در خارج از حریم هوایی خود به پهپاد آمریکایی حمله کرده است.
در کل امروز همه دنیا فهمیده اند ایران پتانسیل مناسبی برای جلوگیری از تجاوزها دارد. آمریکا نیز از این موضوع اطلاع دارد و به هیچ وجه درگیر منازعه با ایران نخواهد شد. واشنگتن نمی‌خواهد دچار شکست‌های غیرقابل توجیه شود. آمریکا به سناریوی حل و فصل آنچه «مشکل ایران» خوانده می‌شود، ادامه خواهد داد. با این‌حال، این تنها ظاهر مسئله است. این سیاست با هدف بی‌اعتبار کردن ایران در سطح بین‌المللی دنبال می‌شود. اما در عمل، سناریوی نظامی اجرایی نخواهد شد، زیرا خود ترامپ و دار و دسته‌اش هم خوب می دانند که گزینه‌های روی میز ایران خیلی بیشتر از گزینه‌های روی میز آمریکاست. گزینه‌هایی که که بامداد پنجشنبه به خوبی رونمایی شد