بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - دلالانی که یک روز منفعت خود را در دریافت اخذ 4200 تومانی و عدم واردات می دیدند، امروز مواد اولیه مربوط به تولیدکننده را وارد اما آن را با قیمت گزاف به دست وارد کننده می‌رسانند.
به گزارش مشرق، بعد از گرانی های دوره‌ای یکباره قیمت چادر مشکی هم افزایش پیدا کرد تا جایی که قیمت هر قواره چادر مشکی به بیش از 600 هزار تومان در بازار رسیده است که فروشندگان و توزیع کنندگان چادر مشکل واردات را عامل اصلی این گرانی ها عنوان کرده اند.
بررسی ها نشان می دهد عدم تخصیص ارز برای واردات پارچه، انحصاری بودن واردات، نبود و کمبود مواد اولیه، تولید کارگاه های تولیدی با کمترین ظرفیت ممکن از دلایل اصلی افزایش قیمت چادر مشکی بوده است.
افزایش قیمت ها در هر کالایی اثرات نامطلوبی در جامعه به دنبال خواهد داشت اما افزایش قیمت چادر از آنجایی که مستقیما با پوشش برتر تعداد زیادی از افراد جامعه در ارتباط بوده و یکی از محصولات حجاب و عفاف تلقی می شود تبعات نامناسبی به دنبال خواهد داشت.
برخی از فروشندگان و توزیع کنندگان چادر علت اصلی افزایش قیمت چادر را محدودیت واردات پارچه چادری به علت تحریم‌های اخیر عنوان کرده‌اند؛ آنها معتقدند علت اصلی به هم ریختن تعادل میان عرضه و تقاضا کم شدن واردات چادر است.

واردات چادر یک متر هم کاهش نداشته است
در همین راستا پیگیری حاکی از آن است که واردات چادر هیچ تغییری نسبت به سال های گذشته و حتی ماه های گذشته نداشته است؛ یک منبع آگاه در خصوص واردات چادر عنوان کرد: هیچ مشکلی برای واردات چادر در کشور وجود ندارد و هرچقدر بازار نیاز داشته باشد امکان واردات وجود دارد.
وی در ادامه افزود: اگرچه تحریم هایی علیه ایران وضع شده اما مشکلی برای واردات نداریم و کالاهایی نظیر چادر که تحریم ها یا شامل آن نشده، وارداتشان جزء واردات آسان بوده و در ماه های گذشته نیز مانند شرایط قبل از تحریم واردات چادر صورت گرفته است.
این منبع آگاه در ادامه عنوان کرد: حتی برای واردات مواد اولیه مربوط به چادر یعنی نخ هم مشکلی وجود ندارد و هرچقدر که کارگاه ها و بنگاه های تولیدی درخواست داشته باشند، این میزان از سوی مسئولان متولی تأمین می شود.
واردات انحصاری گریبان چادر را هم گرفت
وی با انتقاد از واردات انحصاری تصریح کرد: موضوعی که این روزها بیشتر از هر زمانی به کشور و اقتصاد آسیب رسانده و منجر به گرانی های دوره ای شده، واردات انحصاری است؛ در زمینه ورادات چادر و همچنین مواد اولیه نیز انحصار مشکلات زیادی برای کشور به وجود آورده است.
این منبع آگاه خاطرنشان کرد: شاید یکی از دلایل به هم خوردن عرضه و تقاضا، علیرغم واردات چادر و مواد اولیه تولید آن احتکار و عدم توزیع چادرهای وارد شده در بازار توسط واردکنندگان باشد.
اسدالله سلیمانی عضو هیئت مدیره انجمن تولید کنندگان عفاف و حجاب هم در توضیح این مساله می گوید: همه از وجود یک مافیا می‌گویند که بازار را در انحصار خودش دارد و ناخواسته جریانی هم دارد به این مافیا کمک می کند از یک طرف ضعف صنعت نساجی و ضعف تولیدات داخلی ماست که باعث می‌شود کالای خارجی رقیب سرسختی نداشته باشد و از سمت دیگر انحصاری شدن واردات است که محدود به چند نفر است.

تعرفه واردات چادر از واردات پارچه جدا نیست/ دلاری که به جای چادر، صرف کلاه گیس می‌شود!
از طرف دیگر واردکنندگان پارچه چادری هم معتقد هستند اگر این روزها قیمت چادر 5 برابر شده دلیل آن واردات پارچه چادری با قیمت بالا است؛ آنها معتقدند از آنجایی که ارز دولتی به پارچه اختصاص پیدا نکرده است، پارچه های چادری قبلا با ارز 3 هزار تومانی تهیه و به دست مصرف کننده می رسید اما اکنون که قیمت ارز به بیشتر از 14 هزار تومان رسیده.
به گفته رئیس اتحادیه پارچه و چادر، ارز دولتی به پارچه تخصیص داده نمی‌شود و پارچه آن با ارز آزاد خریداری می‌شود و به همین دلیل بعد از افزایش نرخ دلار، قیمت آن نیز بر اساس دلار 14 هزارتومانی تعیین شده است.
پیشنهاد مشخص کارشناسان و همچنین برخی از نمایندگان مجلس به این مساله، این است که تا زمان راه اندازی کارگاه های تولید چادر در داخل و حل مشکل مواد اولیه لازم است تا واردات پارچه چادری از انواع پارچه جدا شده و برای آن ارز دولتی اختصاص پیدا کند.
در شرایطی که برای واردات انواع لوازم آرایشی و حتی کلاه گیس ارز تعلق می گیرد، انتظار می رود برای واردات پارچه چادر نیز ارز تخصیص پیدا کند تا شاهد کاهش قیمت این کالا در کشور باشیم.
کارگاه های تولید چادر و موانع تولید در کشور
بررسی ها نشان می دهد بیش از 500 کارگاه تولید چادر در کشور وجود دارد که با حداقل ظرفیت خود در حال تولید هستند و بیشتر آنها تنها با ده نیرو به فعالیت خود ادامه می دهند و بسیاری از آنها در آستانه ورشکستگی قرار گرفته اند، همه آنها عدم حمایت از کالاها و واردات بی رویه را علت ورشکستگی خود می دانند که به نظر می رسد با توجه به محدودیت واردات، با اندکی حمایت بتوان این کارگاه ها را به چرخه تولید بازگرداند.
به عنوان مثال کارخانه تولید چادر مشکی حجاب در شهرکرد که مبالغ زیادی برای راه اندازی آن هزینه شده است و در سال های گذشته توانسته بود نمونه مشابه بهترین چادر کره ای با مارک «الگانس» را تولید کند به خاطر عدم تامین هزینه ها از سوی بانک ملت با عنوان «نداشتن صرفه اقتصادی» اکنون با ظرفیت بسیار پایین و حداقلی اقدام به تولید چادر با کیفیت نامطلوب می‌کند.
در همین راستا، نادر قاضی پور، عضو کمیسیون حمایت از تولید مجلس می گوید: حدود 2 تا 3 سال است که یکی از اهداف مهم در کمیسیون صنایع و حمایت از تولید داخل، افزایش تولید پارچه چادری در کشور بوده است، در این خصوص با برخی از سرمایه گذاران در این حوزه نیز جلسات متعددی برگزار شده است.
عضو کمیسیون صنایع و معادن با اشاره به واحدهای مهم تولید پارچه چادری در کشور گفت: مهمترین واحدهای تولید چادر در کشور در مشهد، شهرکرد و کرمانشاه هستند که تا کنون توانسته اند تولیدات خوبی داشته باشند.
قاضی پور در ادامه افزود: مصوبه این جلسات این بوده است که تولید پارچه چادری ظرف دو سال گذشته به دو برابر افزایش پیدا کند به طوری که میزان تولید از 10 میلیون متر مربع به 20 میلیون متر مربع برسد اما در حال حاضر نیاز کشور به پارچه چادری حدود 90 میلیون متر مربع است.
نخ‌هایی که وارد می شود اما به دست تولید کننده نمی‌رسد
یکی از علت هایی که برای بازدهی و تولید کم چادر از سوی تولیدکنندگان چادر در کشور مطرح شده مشکل مربوط به تامین مواد اولیه بوده است؛ مواد اولیه چادر که همان نخ بوده در سه کلاس وارد کشور می شود که در حال حاضر تولیدی ها مدعی هستند این مواد اولیه یا به دست آنها نمی رسد یا با قیمت بالا به دست آنها رسیده که صرفه اقتصادی برای تولید چادر برای آنها وجود ندارد.
به نظر می رسد یکی از اقلامی که باید برای واردات سریعتر آن از سوی نهادها و دستگاه های متولی اقدامی صورت بگیرد نخ های مورد نیاز جهت تولید چادر است تا هم تعداد زیادی کارگر به سر کار خود بازگردند هم بتوان مشکلات عرضه چادر در بازار را رفع کرد.
اما نکته جالب این است که واردات نخ مانند واردات چادر به مشکل برنخورده است و همچنان نخ مورد نیاز برای تولید چادر وارد کشور می شود اما اینکه این نخ چرا به دست تولیدکنندگان نمی رسد، سوالی است که باید مسئولان و متولیان این مساله پاسخ بدهند.
دلالانی که یک روز منفعت خود را در دریافت اخذ 4200 تومانی و عدم واردات می دیدند، امروز مواد اولیه مربوط به تولیدکننده را وارد اما آن را با قیمت گزاف به دست وارد کننده می رسانند و یا آنها را در انبار های احتکار خود نگهداری می کنند تا از این طریق تعادل میان عرضه و تقاضا را به هم ریخته و با افزایش قیمت کالا بتوانند بهره برداری لازم را از این گرانی ها ببرند.