بزرگنمايي:

اخبار محرمانه -
سرمقاله جمهوری اسلامی/ ائتلاف تک نفره!
٧٥
٠


جمهوری اسلامی / « ائتلاف تک نفره! » عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
تلاش‌های فشرده آمریکای ترامپ برای اعمال فشار بر سایر کشورها در جهت پیوستن به آمریکا به‌خاطر حضور نظامی در خلیج‌فارس به شکست کامل و رسواکننده‌ای منجر شده است.
آلمان، اسپانیا و ژاپن رسماً اعلام کرده‌اند که خواستار حضور نظامی در خلیج‌فارس نیستند و ترجیح می‌دهند مسائل جاری از مسیر دیپلماتیک پیگیری شود. اگرچه آمریکا از مواضع رسمی آلمان انتقاد کرده ولی وزیر خارجه آلمان صرفاً به تکرار مواضع رسمی برلین اکتفا نموده است. رسانه‌های اروپائی و حتی آمریکائی، عملکرد ترامپ و اطرافیانش به‌ویژه جان بولتون و مایک پمپئو را به تمسخر گرفته‌اند و نتیجه تلاش آنها برای تشکیل یک ائتلاف جهانی را «ائتلاف تک نفره» معرفی کرده‌اند. این بدان معنی است که در واقع هیچ کشور مطرح و قابل ذکری حاضر به همراهی و هماهنگی با آمریکای ترامپ نشده است. اما چرا؟ در پاسخ این سوال باید به چند نکته اساسی توجه شود.
1- آمریکای ترامپ مطلقاً‌ قابل پیش‌بینی نیست و نمی‌توان مطمئن بود که گام بعدی ترامپ و دستیارانش چیست. آیا آنها برای ایجاد امنیت در خلیج فارس تدارک می‌بینند؟ اگر چنین است، چرا ترامپ و دستیارانش مرتباً بر طبل جنگ می‌کوبند و تعمداً تلاش می‌کنند که اوضاع منطقه را بحرانی کنند و بر تنش‌ها بیفزایند؟ اگر ترامپ و دستیارانش برای جنگ تلاش می‌کنند، چه دلیلی دارد که سایر کشورها «شریک جرم آمریکای ترامپ» شوند؟
2- آمریکای ترامپ قابل اعتماد نیست و حتی برای متحدانش هم دردسرساز شده است. نکته کلیدی در این زمینه آنست که اطلاعات منتشره توسط آمریکا در دوره ترامپ عموماً ضد و نقیض و در مورد خلیج‌فارس به کلی دروغ و فریبکارانه از آب درآمده است. ادعاهای آمریکا در مورد پهپاد سرنگون شده آمریکائی با انتشار گزارش‌های رسمی ایران به‌کلی باطل شد و رسوائی بزرگی را برای ترامپ به بار آورد. ترامپ بعداً ادعا کرد گویا یک پهپاد ایرانی را هدف گرفته و سرنگون کرده که البته بازهم دروغ بود و هیچکس نتوانست آنرا ثابت کند. اگر همین دو مورد ادعاهای ترامپ و اطرافیانش مبنای یک قضاوت و اقدام باشد، قطعاً حوادث بعدی غیرقابل کنترل ولی قابل پیش‌بینی است. شاید همین محاسبات بود که واشنگتن را از اقدام فردی بازداشت و اکنون آنها به‌دنبال همدست و شریک جرم هستند.
3- مهمترین مسئله آنکه ترامپ به‌دنبال هرچه باشد، قطعاً در فکر امنیت خلیج‌فارس نیست، چرا که اگر چنین می‌بود، قطعاً امنیت خلیج‌فارس به همان صورتی که تاکنون تامین شده، باید استمرار یابد و تضمین شود. این کشورهای دارای ساحل در خلیج فارس هستند که باید امنیت آب‌های منطقه را تامین و تضمین کنند. اگر قرار باشد نیروهای خارجی در این زمینه دخالت کنند، قطعاً برای تضمین ادامه حضور نظامی در آب‌های منطقه به‌دنبال «دائمی کردن بحران» هستند تا بلکه بتوانند همواره در آب‌های منطقه نقش‌آفرینی کنند.
4- اثبات ناتوانی آمریکا و انگلیس در راه تضمین امنیت نفتکش‌های عبوری از خلیج فارس و تنگه هرمز هم کاملاً تازگی دارد و نکته‌ای است که حتی شرکت‌های بزرگ نفتی هم با عملکرد خود بر آن صحه گذاشته‌اند. شرکت‌های نفتی «شل» و «بریتیش پترولیوم» ترجیح داده‌اند با پرچم انگلیس از آب‌های منطقه عبور نکنند. دولت انگلیس هم ترجیح داده با اعتراف ضمنی به ناتوانی خود به صاحبان کشتی‌های تجاری و نفتکش‌های عبوری از آب‌های خلیج فارس توصیه کند از پرچم انگلیس استفاده نکنند. آمریکا هم به تمامی کشورها اعلام کرده که تعهدی برای حمایت نظامی از نفتکش‌های عبوری از خلیج فارس را ندارد مگر آنکه نیروی نظامی خود را هم به منطقه بیاورند!
5- همین که آمریکا با وقاحت کامل درصدد معارضه با ایران است ولی برای امنیت آب‌های منطقه عربده می‌کشد، به‌وضوح نشان می‌دهد که به‌دنبال اهداف ناپاک دیگری است ولی نیات پلید خود را پنهان می‌کند. تصادفی نیست که حتی متحدان واشنگتن هم به مواضع ترامپ و دستیارانش به دیده تردید می‌نگرند و به آنها اعتماد نمی‌کنند. به‌ویژه آنکه برخی رژیم‌های فاسد منطقه آرزو داشتند و شاید هنوز هم داشته باشند که آمریکا را با ایران درگیر کنند. همین مسائل است که محاسبات واشنگتن را به‌کلی درهم ریخته و علیرغم اصرار برای تشکیل یک ائتلاف از 65 کشور هنوز هم یک ائتلاف تک نفره، آنهم بر روی کاغذ باقی مانده است!