بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - «آرامش» گمشده بزرگ زندگی‌های امروز است؛ هرکسی دنبال راهکاری برای رسیدن به آن می‌گردد تا حس آرامش و خوشبختی را تجربه کند؛ برخی تفریحات زودگذر و سطحی را برای این هدف انتخاب می‌کنند و برخی به دارو و درمان‌های پزشکی رو می‌آورند و برخی، آن را در ثروت و مال و زیبایی جست‌وجو می‌کنند
پایگاه بصیرت / محبوبه ابراهیمی
« آرامش » گمشده بزرگ زندگی‌های امروز است؛ هرکسی دنبال راهکاری برای رسیدن به آن می‌گردد تا حس آرامش و خوشبختی را تجربه کند؛ برخی تفریحات زودگذر و سطحی را برای این هدف انتخاب می‌کنند و برخی به دارو و درمان‌های پزشکی رو می‌آورند و برخی، آن را در ثروت و مال و زیبایی جست‌وجو می‌کنند . در عین ‌حال، شاید برای مدتی کوتاه آرامش را تجربه کنند؛ اما همواره تشنه آرامش واقعی هستند ! این روزها، روان‌شناسان بزرگ دنیا، مؤلفه‌های دیگری برای درمان ناآرامی و کسب آرامش حقیقی مطرح می‌کنند؛ مؤلفه‌هایی که بی‌نهایت با آموزه‌های دینی ما شباهت دارند؛ شیوه‌هایی نظیر « دعادرمانی » و « نیایش درمانی » که امروزه در مجامع غربی طرفداران فراوانی دارد و روان‌شناسان این شیوه درمانی نوین را برای درمان بیماری‌های روحی و روانی تجویز می‌کنند . دانشمندان بر مبنای تحقیقات جدید علمی، تأثیر دعا و نیایش بر ارتقای سلامت روان و بهزیستی روان‌شناختی خانواده را اثبات کرده‌اند و بر آن تأکید دارند . این همان حقیقتی است که قرن‌ها پیش در آیات قرآن بر آن سفارش و تأکید شده است که « الابذکرالله تطمئن القلوب»؛ آگاه باشید که تنها با یاد خدا دل‌ها آرام می گیرد . ( رعد / 28 ) تاریخ و تجربه‌های فراوان نیز گواه همین واقعیت است که همواره آرامش واقعی و با دوام، نصیب کسانی می‌شود که شاهراه امن الهی را برگزیده و به ریسمان مطمئن پروردگار پناه می‌برند؛ آرامش را در یاد و ذکر خدا جست‌وجو کرده و فضای حاکم بر زندگی را بر خدامحوری تنظیم می‌کنند . این افراد، مغلوب حوادث و پیشامدها نمی‌شوند و هیچ قدرتی نمی‌تواند آنها را از پای بنشاند . اضطراب، استرس، افسردگی، ترس، خشم و همه واکنش‌های منفی انسانی که آرامش را از انسان سلب می‌کنند، در عصر جدید، بیش از همیشه، سوهان روح بشر شده‌اند؛ اما تمام این موارد، همواره از انسان‌هایی که ارتباط معنوی قوی با خدا دارند، دور هستند و به همین دلیل، این افراد هرگز در زندگی و حتی در موقعیت‌های سخت و طاقت‌فرسا، افسردگی و بیماری‌های روانی را تجربه نمی‌کنند . این مسئله گویای این مهم است که یاد و انس الهی، مانع و برطرف‌کننده ناآرامی‌ها و بی‌قراری‌هاست و ارتباط با خدا به منزله منبع همه فیض‌ها، آرامش روح و روان را نیز به ارمغان می‌آورد . بر همین اساس خانواده‌هایی که اهل عبادت و نیایش و توسل هستند، زندگی آرام‌تری را تجربه می‌کنند و همین آرامش را به فرزندان نیز انتقال می‌دهند و به این وسیله روابط اعضای خانواده و مهر و محبت و بنیان خانواده را تحکیم و تشدید می‌کنند . ارتباط‌شان با خداوند همیشگی است و در ضمن تلاش برای حل مشکلات، به خداوند اعتماد دارند و همه امور زندگی را به او واگذار می‌کنند . خود و خانواده را در قلعه امن دعا حفظ و مراقبت کرده و از نعمت‌های بی‌نظیر نیایش، بهره‌مند می‌کنند . همسر و فرزندان را با دعا، از بلاهای زمانه دور می‌کنند ... خلاصه اینکه از همه تأثیرات و فواید بی‌نظیر انس با معبود بهره‌مند می‌شوند و این‌گونه، سبک زندگی خود را با آرامش در پرتو معنویت رقم می‌زنند . متأسفانه، این معنویت پر سود و حیات‌بخش، حلقه مفقوده زندگی‌های امروزی است که به خلأ آرامش منتهی شده و ناآرامی را برای فرد و خانواده و جامعه به همراه آورده است . رهایی از آن و ارتقای سطح سلامت روانی خانواده و اعضایش، پناه بردن به دعا و نیایش با معبود را می‌طلبد و بدون شک باید آرامش را در آن جست‌وجو کرد . همیشه و تمام روزها و ثانیه‌ها فرصت مناسبی برای نجوا با خداوند و اتصال به منبع فیض الهی است؛ خداوندی که از رگ گردن به انسان‌ها نزدیک‌تر است و وجود بی‌همتایش را همیشه و همواره می‌توان حس کرد و او را صدا زد و ندای استجابت را شنید؛ اما برخی ایام، بهانه‌های ویژه‌ای برای گردهم آمدن بندگان هستند که دست‌هایی در آنها به سوی عرش بلند می‌شوند و به حکم همراه بودن دست خداوند با جمع، ندای اجابت الهی نزدیک‌تر می‌شود . دین مبین اسلام از این ایام خاص و پرفضیلت که فرصتی طلایی برای نیایش و معاشقه با خداوند است، زیاد دارد؛ روز عرفه‌ای که سپری شد و صحنه‌های زیبایی از دلدادگی مخلوق به خالق در کنار بیت‌الحرام و ایران اسلامی خلق شد،‌ از سرآمد این روزهاست . همراه کردن فرزندان در چنین آیین‌های عبادی می‌تواند روح دعا و تقرب را در وجودشان احیا کرده وضمن ترغیب آنها به انس با مضامین و مجالس معنوی، نیایش را به صورت غیر مستقیم به آنها بیاموزد تا بدانند همواره گوشی شنوا برای شنیدن حرف‌ها و اجابت دعاهای‌شان، وجود دارد که باید به او پناهنده شد . این‌گونه می‌توان تصویری زیبا و خوشایند از دعا و استغفار و نیایش را در ذهن کودکان به یادگار گذاشت و روح بندگی را از کودکی در آنها نهادینه کرده و عصر بحران افسردگی را به عصر آرامش و ایمان تبدیل کرد .