بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - فارس / سخنگوی فراکسیون محیطزیست مجلس گفت: وقتی یک توافق‌نامه‌ای را امضا می‌کنیم موظف هستیم همۀ اطلاعات خودمان را در آن حوزه به سازمان‌هایی که در این بخش کار می‌کنند یا به دبیرخانۀ آن سازمان و آن کنوانسیون ارائه دهیم.
جبار کوچکی‌نژاد در خصوص الحاق ایران به معاهدۀ پاریس گفت: معاهدۀ پاریس یکی از کنوانسیون‌های ظالمانه‌ای است که به کشور ما تحمیل شده است و مشکلات اساسی برای کشور ما ایجاد خواهد کرد.
سخنگوی فراکسیون محیط‌زیست مجلس با بیان اینکه توافق‌نامۀ پاریس یک کنوانسیونی مربوط به مسائلی از قبیل آب‌وهوای کره زمین، گازهای گلخانه‌ای، لایه اوزون و خطرات تهدیدکنندۀ کرۀ زمین است» اظهار کرد: «اصل این توافق چیز خوبی است؛ اما الزاماتی که در آن وجود دارد و ایران آنها را پذیرفته، کشورهای در حال توسعه را دچار مشکلات اساسی می‌کند.
نمایندۀ مردم رشت در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: در حال حاضر شاهد هستیم کشورهای توسعه یافته مثل آمریکا و پس از آن روسیه از این توافق‌نامه خارج می‌شوند؛ زیرا دریافته‌اند که این توافق جلوی پیشرفت صنعت کشورشان را خواهد گرفت. سعی کشورها بر این است که با توسعۀ بیشتر صنایع آلایندگی برای حوزۀ زیست‌محیطی به حداقل برسد.
کوچکی نژاد تصریح کرد: کشور ما نیز در حوزۀ فولاد، کشاورزی، هسته‌ای و حوزه‌های دیگر نیاز به پیشرفت دارد و برای پیشرفت ممکن است در بعضی از موارد استانداردهای لازم رعایت نشود. یقیناً آنها می‌توانند از طریق این کنوانسیون الزاماتی را برای ما فراهم آورند و در نهایت ما را محروم کنند که توافقی که امضا کردیم رعایت نکردیم.
وی افزود: متأسفانه دولت به‌صورت غیررسمی این معاهده را امضا و اجرا کرده است، مثل لایحۀCFT و FATF که قبل از تصویب در مجلس، دولت اقدام به اجرای داوطلبانۀ آن کرد، این اقدام دولت تخلف آشکار است. الحاق این کنوانسیون صنعت و محیط‌زیست ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
سخنگوی فراکسیون محیط‌زیست مجلس با اشاره به بررسی این کنوانسیون در فراکسیون گفت: رئیس سازمان محیط‌زیست باید در خصوص اجرای این کنوانسیون علیرغم عدم تصویب آن در مجلس توضیح دهد.
وی تأکید کرد: دولت باید در پذیرفتن این توافق دقت‌های لازم را پیاده می‌کرد، باید شروطی می‌گذاشتیم و در مجلس مطرح می‌کردیم و می‌گفتیم با این شروط‌ کم‌کم به این توافق‌نامه و این کنوانسیون می‌پیوندیم. اینکه یک‌مرتبه بگوییم همۀ شروط را می‌پذیریم، منطقی نیست چراکه کشورهای صنعتی و پیشرفتۀ اروپایی هم مرحله‌به‌مرحله به این توافق‌نامه آمده‌اند و پذیرفتند نه یک‌باره.
نمایندۀ مردم رشت در مجلس شورای اسلامی به وضعیت اقتصاد بعد از پذیرش این کنوانسیون اشاره کرد و گفت: اگر ما این توافق را بپذیریم همۀ صنایع کشور باید تعطیل شوند، همین صنایع نیمه جانی که داریم به‌کل از حرکت بازخواهند ایستاد و سرمایه‌گذاران خارجی هم با توجه به این کنوانسیون برای صنایع ما هیچ‌گونه سرمایه‌گذاری نخواهند کرد؛ درنتیجه یک خودتحریمیِ صنایع داخلی کشور هم برای خود ایجاد کرده‌ایم.
این نماینده مجلس اذعان کرد: صنایع آلودگی ایجاد می‌کنند و مشکلات زیست‌محیطی به‌وجود می‌آورند، البته همیشه تلاش بر این است که خسارت به لایۀ اوزون و بحث‌های زیست‌محیطی وارد نشود؛ یعنی این تلاش را می‌کنند ولی کشورهایی مثل آمریکا وقتی از این کنوانسیون خارج می‌شوند معلوم است که حاضر نیستند صنایع خودشان را تعطیل کنند، چون تولید در اقتصاد هر کشوری نقش اساسی دارد.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا توافق پاریس ریسک انتشار اطلاعات منابع انرژی کشور را بالا می‌برد اظهار داشت: وقتی یک توافق‌نامه‌ای را امضا می‌کنیم موظف هستیم همه اطلاعات خودمان را در آن حوزه به سازمان‌هایی که در این بخش کار می‌کنند یا به دبیرخانه آن سازمان و آن کنوانسیون ارائه دهیم، ازجمله همین بخش انرژی، مصرف انرژی، بخش صنعت، بخش تولید و ... پس موظفیم به آنها پاسخ دهیم که ما این بخش‌ها را داریم و درواقع این بخش‌ها از صنعت خود را هم اصلاح می‌کنیم، بنابراین این افشای اطلاعات داخلی خودمان به بیرون است.