بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - ایرنا / دومین روزِ جشنواره جهانی فیلم فجر به دم دم‌های شب که نزدیک شد، شلوغ‌تر شد. خیلی‌ها آمدند در «شبی که ماه کامل شد».
دومین روز از برگزاری سی وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر با خلوتی نسبی حوالی ظهر آغاز شد و با استقبال مخاطبان از آخرین ساخته نرگس آبیار، وقتی که ساعت نیمه شب جمعه گذشته بود به کار خود پایان داد.
دیروز اما جشنواره هر چند کم، اما بی حاشیه نبود؛ مثلا شاید کسی متوجه نشد که سفیر صربستان آمد و گفت که عاشق فیلم‌های ایرانی است. از کیارستمی گفت. از هفته‌ای یک بار سینما رفتنش گفت. کلی هم قربان صدقه هنر هفتم ایران رفت.
وزیرمختارِ سفارت لهستان هم آمده بود. او به کیارستمی اشاره نکرد اما گفت که اصغر فرهادی را می‌شناسد. آثارش را دنبال می‌کند. بعد هم نظرش درباره این سینماگر ایرانی را اینگونه توضیح داد: «فرهادی هر چند ایرانی است اما در آثارش دغدغه‌های جهانی را مطرح می‌کند.» به نظرم در حد یک دیپلمات خوب گفت.
وزیرمختار هم البته کم از سفیر صربستان نداشت و آنقدر سینمای ایران را پیگیری کرده که آمار همه فیلم‌ها در جشنواره ملی را هم داشت. «سرخ پوست» را بهمن ماه در جشنواره دیده بود. انگار کلی هم کیف کرده بود.
دیروز جشنواره از سفیر و وکیل خالی نبود. مهمان مجلسی هم داشت. سفیر داشت. بازیگرها هم بیشتر از روز اول از جشنواره استقبال کردند. خلاصه همه صنوف مرتبط و غیرمرتبط با سینما، دیروز جمع‌شان در چارسو جمع بود.
بخش بازار که فقط فیلم‌های ایرانی را نمایش می‌دهد مثل دیروز و مثل همه روزهای جشنواره که تا آخرین روز بخش آغازگر جشنواره است، داغ بود. نمایش «منطقه پرواز ممنوع» که در بازار تمام شد، ظهر شده بود. اینجا ظهر که می‌شود تازه همه یواش یواش می‌آیند.
دیروز دو رقابت کمی ناملموس هم بازار جشنواره را داغ کرده بود؛ «شبی که ماه کامل شد» با «متری شیش و نیم» که هر دو نمایش داشتند. البته یکی در چارسو آن یکی در فارابی. بالاخره این دو فیلم همین چند ماه پیش رقابت سختی در جشنواره ملی فجر داشتند. حالا بگذریم که یکی همه جوایز را درو کرد و دست آن یکی خالی ماند. اما رقابت بعدی هم بین میزان آثار نمایش داده شده ایرانی با اروپایی در روز دوم در جریان بود. دیروز 14 فیلم اروپایی از صبح تا شب اکران شد. فیلم‌های ایرانی 17 تا بود. حالا هر چند در میدان‌های دیگر زورمان کمتر به اروپایی ها می‌رسد. مثلا برجام. اما اینجا در چارسو و دیروز جمعه 3 تا از اروپایی‌ها جلو زدیم.
جمعه، بازارِ «بازار» هم داغ شد. کلی پخش کننده‌های خارجی با هم قرار گذاشتند. بعد بازارِ کنسلی داغ ‌شد. چون چندتایی از این خارجی‌ها که اتفاقا معروف هم بودند، یکدفعه گفتند نمی‌آییم. کارگاه‌ها هم یکی پس از دیگری برگزار شد. البته یکی‌شان لغو شد. چون مدرسش کره‌ای بود و نیامد. باقی سر وقت برگزار شد. با نظم. انصافاً جشنواره جهانی هر چه نداشته باشد، نظم را دارد.
لوریس چکناواریان موسیقیدان مطرح و خوش‌روی ایرانی هم آمد. البته او همیشه پای ثابت جشنواره‌های سینمایی است. خب بالاخره پدرش سینمادار بوده. او هم از کودکی در سینما بزرگ شده. حالا اینکه چطور در سینما بزرگ شد و سَر از موسیقی درآورده بماند. اما نظر کارشناسی هم درباره جدایی بخش ملی از بین‌الملل جشنواره داد؛ موافق جدایی بود و البته گفت که فقط در این مورد موافق جدایی است.
ساعت 9 شب که شد، بلندترین صف جشنواره هم رویت شد. خیلی‌ها می‌خواستند «شبی که ماه کامل شد» را ببینند. احتمالاً آنهایی که در جشنواره ملی ندیده بودند و فقط تعریفش را شنیدند. ما هم برای بار دوم 137 دقیقه نشستیم پای کامل شدن ماه، به روایت نرگس آبیار.
آبیار هم بود. البته حالا خودش داور جشنواره است. زیاد می‌آید به جشنواره. مصاحبه نمی‌کند اما می‌آید. نوید محمدزاده هم ایضاً. مثل آبیار. هم داور است. هم مصاحبه نمی‌کند. هم زیاد می‌آید.
دیروز از رضا کیانیان تا علیرضا شجاع‌نوری و نگار جواهریان و فاطمه معتمدآریا که همه از مدیران جشنواره هستند، آمده بودند. مهتاب کرامتی هم آخر شب آمد. مجید صالحی هم بود. ما هم که نه بازیگریم و نه مدیر، هستیم همیشه. روایت می‌کنیم. سوژه پیدا نکنیم، حاضر غایب می‌کنیم. مثل این چند خط آخر.
اما امروز (شنبه) هم جشنواره 6 کارگاه برگزار می‌کند. فیلم آقای دبیر را هم نمایش می‌دهد. «قصر شیرین». همان که چند روز پیش شایعه شده بود توقیف شده است. «سرخپوست» هم حوالی ظهر یعنی ساعت یک، نمایش دارد. همان که وزیرمختارِ سفارت لهستان دوست داشته. خیلی فیلم دیگر هم نمایش داده می‌شود.
گزارش از علیرضا مرادی