اخبار محرمانه -
سرمقاله شرق/ کاسه داغتر از آش نباشیم
١٢٢
٠
شرق / « کاسه داغتر از آش نباشیم » عنوان سرمقاله روزنامه شرق به قلم سیدمصطفی هاشمیطبا است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید:
چندی پیش در یکی از شبکههای سیمای جمهوری اسلامی، محمدرضا باهنر، چهره سرشناس سیاسی کشور، با یکی از مجریان این شبکه به مصاحبه نشسته بود. مصاحبه درباره سیاستهای کلی کشور بهویژه درباره با توافقنامه
برجام بود. طبیعی است تلاش برای روشنکردن مسائل مربوط به یک توافقنامه، امری پسندیده و نشانگر بلوغ سیاسی و قراردادی بوده و موجبات رشد افکار عمومی را فراهم میآورد؛ اما چنانچه این مصاحبه و تحلیل از صورت بررسی و گفتوگوی دوجانبه خارج شود و فردی بر مواضع خود پافشاری کند و نکات مختلفی را بارها از طرق مختلف محل پرسش قرار دهد، موضوع متفاوت شده و چنین استنباط میشود که مجری با پافشاری و طرح متفاوت یک موضوع، در موضع بازجوی امنیتی نشسته و گمان میبرد میتواند از دهان مصاحبهشونده سخنان خاصی را بشنود. طبیعی است در هر مذاکره بینالمللی یا حتی در مذاکرات عادی در جامعه، افراد استدلالهایی برای خود دارند که به دلایل مختلف نمیتوانند بیان کنند. آقای محمدرضا باهنر در این مصاحبه هرچه استدلالهای معمول، معقول و واقعبینانه درباره مسائل سیاسی و
برجام را بیان میکرد، با بیاعتنایی مواجه میشد و ظاهرا مصاحبهکننده میخواست در شرایط تکرار برخی نکات، استدلالهایی را در دفاع از
برجام از ایشان بشنود که دشمن بتواند از آن سوءاستفاده کند. در همینجا باید به این نکته اشاره کرد که دکتر روحانی، رئیسجمهوری و دکتر ظریف، وزیر امور خارجه، با وجود همه حملات ناجوانمردانهای که در رابطه با
برجام به ایشان شده و میشود، هرگز استدلالهای محکمی را که در دفاع از
برجام دارند و بیان آن موجب سوءاستفاده دشمن میشود، بر زبان نراندهاند و همچنان استدلالهایی را که دشمن نتواند از آن سوءاستفاده کند، در دفاع از توافقنامه
برجام بیان کردهاند و داغ حسرت یک کلمه را که دشمن از آن سوءاستفاده کند، بر دل دشمن گذاشتهاند.
ریاستجمهور و وزیر امور خارجه میتوانند کلماتی را در دفاع از
برجام بر زبان آورند که مخالفان یا متظاهران به مخالفت با برجام، یکسره قانع یا از ادامه مخالفت ناامید شوند و این نویسنده نیز در اندیشه خود چنین استدلالهایی را دارد؛ اما بیان آن موجب سوءاستفاده دشمنان جمهوری اسلامی خواهد شد؛ بنابراین ایشان سختی حملات ناجوانمردانه را تحمل میکنند، بااینحال کلمهای که موجب سوءاستفاده دشمن شود، بر زبان نمیرانند. درعینحال پدیده عجیبی در جریان است و گروهی بهجای آنکه در مقابل دشمنان موضع بگیرند، سعی در ملکوککردن مسئولان دارند و با وجود تظاهر به ولاییبودن، اراده ولایت را در محاسبات خود در نظر نمیگیرند؛ یا میگویند رئیسجمهور خائن، وزیر خارجه خائن و رئیس سازمان انرژی خائن، پیمان استعماری
برجام را فراهم کردند و رئیس مجلس خائن آن را به زور در مجلس به تصویب رساند و سایر نهادها نیز به این خیانت گردن نهادند. از این بدتر و تأسفآورتر اینکه میگویند تحریم
ظریف از سوی آمریکا، نمایشی است و
آمریکا برای آنکه مهره خود را نگه دارد، ظاهرا به تحریم
ظریف اقدام کرده است تا وجود
ظریف در ایران موجه جلوه کند. همین افراد که به مرحوم آیتالله هاشمیرفسنجانی حمله میکنند و میگویند جام زهر را او به دست امام داد (رهبر فرزانه انقلاب در رحلت آیتالله هاشمی نوشتند هاشمی 50 سال با ایشان دوستی میورزید) و اصولا ملکوککردن شخصیتهای جمهوری اسلامی را در دستور کار قرار دادهاند تا اعتماد مردم به نظام را سست کنند، خوب است به نظرات سردار باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، درباره قطعنامه 598 توجه کنند؛ هرچند انسان خواب را میتوان بیدار کرد، ولی آنکه خود را به خواب زده است هرگز نمیتوان بیدار کرد و اینان از طبقه دوم هستند. آنچه در
برجام آمده، روشن و واضح است؛ محدودیتهایی بر کشورمان در زمینه فراوری هستهای و برطرفکردن محدودیتهای کشورمان در عرصه جهانی و لغو قطعنامههای شورای امنیت علیه کشورمان. اگر رهبر فرزانه انقلاب در مواردی نارضایتی خود را از
برجام -و بیشتر بدعهدی و بدسگالی آمریکا- بیان داشتند، یقینا رئیسجمهور، وزیر خارجه و رئیس سازمان انرژی اتمی نیز چندان رضایت ندارند کمااینکه نگارنده نیز از اینکه کشورمان به ناحق نسبت به حق مسلم خود محدود شده، ناراضی است؛ اما آیا نباید جمهوری اسلامی بماند و در فضای بینالمللی تنفس کند؟ آیا لازم است مردم ما در تنگنا و مضیقه روزافزون قرار گیرند؟ کمااینکه بعد از خروج
آمریکا از برجام، چنین شد و تلاش میکنند از کشورمان تصویر جدیدی از کرهشمالی یا حداکثر کوبا جلوه کند؟ اتفاقا در بیانیه اقتصاد مقاومتی مقام معظم رهبری، ارتباطات بینالمللی، یعنی صادرات و انتقال فناوری و امور مشابه از پایههای آن است. مگر میخواهیم مثلا به جزایر کومور صادرات کنیم یا از گینه انتقال تکنولوژی میدهیم؟ آنهایی هم که تظاهر به همکاری میکنند و برخی میخواهند به آنها اتکا شود، فقط سود خودشان را میخواهند و علیه ما در شورای امنیت رأی تحریم دادند. تکرار میشود که استدلال بسیار قوی در حقانیت امضای
برجام وجود دارد؛ اما اصرار نفوذیها برای آنکه این استدلال از دهان مسئولان بلندمرتبه خارج شود و دشمن سوءاستفاده کند، به عون خداوند بیاثر خواهد شد. البته در تاریخ امور مشابه کم نداریم؛ اصرار خوارج بر نکث پیمان توسط مولا علی(ع) و آنکه کوردلان پس از صلح امام حسن(ع) با معاویه به ایشان بیاحترامی کردند از آن جمله است و در همین راستا عقد قرارداد ترکمانچای که پس از اصرار برخی افراد به فتحعلیشاه برای حمله به قوای روس و متعاقبا شکست ایران که به تصرف قفقاز و آذربایجان از سوی روسها انجامید و سپس اجبار ایران برای عقد قرارداد که رسما اراضی ایران به روسها واگذار شد و همراه آن غرامت هنگفتی همراه با تحقیر به ایران تحمیل شد. اگر در آن موقع تدبیر لازم مانند
برجام اتخاذ میشد، چنین حقارتی تاریخی همراه با ازدستدادن سرزمینهایی اسلامی به ایران تحمیل میشد؟ مجری پرتوقع افق و همفکران ایشان میتوانند آثار قرارداد ترکمانچای را از بین ببرند؟ آیا نمیدانند وقایع تاریخی امری بازگشتناپذیر است و شعارهای پوچ و ادعاهای خارج از تدبیر جایی در اداره کشور و سرنوشت کشور و مردم ندارد؟ بهجای آنکه همه فریادها را به فرموده امام راحل(ره) بر سر
آمریکا بکشند، با او همنوایی میکنند. یک نگاه کوچک و ساده میتواند روشهای این انقلابیون زنداننکشیده، زجرندیده، جنگندیده، با درد و گرسنگی و محرومیت مردم آشنانبوده را درهم ریزد. اگر ترامپ، نتانیاهو، بنسلمان و دیگران آنهمه اصرار به لغو
برجام دارند، حتما حداقل مقاطعی از سود و منافع جمهوری اسلامی از
برجام را دیدهاند و لغو آن را به زیان جمهوری اسلامی میدانند. همنوایی این آقایان با تیم B را به چه معنی باید تعبیر کرد؟ این را هم به یاد داشته باشیم که این همه رسانههای معاند علیه جمهوری اسلامی مشغول هستند و مرتب برنامه علیه ایران و مقامات آن پخش میکنند، ظاهرا به نظر برخی، اینها کم هستند و رسانه ملی هم باید خطمشی ایشان را در پیش گیرد. برخلاف سکوت این متظاهران به دلواپسی و پایداری باید گفت همه باید گوش به فرمان رهبری باشند؛ نه جلوتر حرکت کنند و نه به عقب بیفتند.
رهبر فرزانه انقلاب با صلابت برجای ایستادهاند و نگاه جامعالامری به مسائل دارند. پنهانشدن در شعارهای تند نامعقول به همراه ملکوککردن شخصیتهای ملی، فقط موجب برهمزدن وحدت ملی و همآوایی با دشمنان است.