چاپ

اخبار محرمانه -
نقش یهودیان قفقاز در انتخابات آینده اسرائیل
k ٨.٨
٣
ایسنا / متن پیش رو در ایسنا منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
"انتخابات نمایندگان بیست و یکمین کنست (پارلمان) رژیم صهیونیستی در 9 آوریل 2019 برگزار گردید اما به دلیل ناکام ماندن بنیامین نتانیاهو، رئیس حزب لیکود در تشکیل کابینه این دوره از مجلس منحل و انتخابات جدید در 17 سپتامبر 2019 برگزار خواهد شد."
مقداد حسنی، کارشناس مسائل اسرائیل در یادداشتی به بیان جایگاه اجتماعی، مشکلات اقتصادی، مسائل فرهنگی، مشارکت سیاسی، اثرگذاری و اثرپذیری یهودیان قفقاز ساکن در سرزمینهای اشغالی پرداخته است: «یهودیان قفقاز یا همان یهودیان کوهستان در چند موج مهاجرتی روانه سرزمین فلسطین شده‌اند که بیشترین آن در اواخر دهه 1970 و 1990 رخ داد.
یهودیان کوهستان اغلب در شهرهای ‌نوف‌ها جلیل، میگدال هامق، کریات یام، اور آکیوا و ... ساکن شده‌اند و امروزه جمعیت جامعه قفقازی در اسرائیل حدود 80 هزار نفر می‌باشد.
دولت اشغالگر، یهودیان قفقاز را ابتدا در مناطقی اسکان داد که زیرساختها و مشکلات معیشتی فراوانی وجود داشت و قفقازیها خود برای رفع این موانع تلاش می‌کردند.
پس از گذشت چند دهه به اعتراف سیمحا یوسف‌اف، شهردار سابق شهر اور آکیوا، "هنوز هم امکانات مناسبی برای یهودیان قفقاز همانند مراکز خرید، صندوق سلامت و مراکز تفریحی در این شهر وجود ندارد و اکثر منازل نیاز به نوسازی دارد."
علاوه بر مشکلات اقتصادی آن چیزی که بیشتر یهودیان قفقاز را آزار می‌دهد مشکلات اجتماعی و فرهنگی می‌باشد.
یهودیان کوهستان، یهودیان اتیوپی و مراکش در یک قشر و سطح طبقه بندی می‌شوند و در مورد آنان نیز تبعیض‌های اجتماعی به صورت آشکارا وجود دارد، "‌قفقازیها دیوانه هستند" یک جمله نام آشنا در ادبیات کوچه بازاری صهیونیستهای ساکن در سرزمین فلسطین است.
عده‌ای از جوانان شهر برشوا برای پیدا کردن هویت خود و مقابله با تحقیر و تبعیض عازم قفقاز شدند و در این مسافرت به این نتیجه رسیدند که یهودیان ساکن در این مناطق به ویژه جمهوری آذربایجان از جایگاه و منزلت اجتماعی بالایی برخوردار هستند و زندگی با عزت و خوبی در کنار مسلمانان دارند و همواره مورد لطف و حمایت اسلام قرار گرفته‌اند و سرزمین شیر و عسل و مهد موعود در فلسطین اشغالی سرابی بیش نبوده است.
اعتیاد، فساد اخلاقی و ترک تحصیل بین جوانان جامعه قفقازی بیشتر از سایر جوامع ساکن در اسرائیل است.
علاوه بر مشکلات نامبرده پس از گذشت چندین سال یهودیان کوهستان به دلیل معیارهای فرهنگی خاص خود هنوز از جامعه اسرائیل بیگانه هستند و در آن ادغام نشده‌اند و انجمن‌ها و سازمانهای مختلفی نظیر keshev و Generation to Generation نتوانسته‌اند این ناهمگونی و تمایز را برطرف سازند.
یهودیان قفقاز به دلیل هراس اجتماعی، ناهنجاریهای محیط و مشکلات نامبرده همیشه در بحث و مشارکت‌های سیاسی با فقدان اعتماد به نفس مواجه هستند و غالبا مردمان این جامعه شناخت و دغدغه سیاسی کمتری به نسبت دیگر یهودیان دارند و حتی این موارد در افراد به اصطلاح خواص و سیاسیون آنها نیز قابل مشاهده است.
رجال سیاسی جامعه قفقازی خود هیچ زمان جریان ساز نبوده‌اند و همواره در موج دولتهای گوناگون صهیونیستی در حرکت هستند و با ترفندهای مختلف عده‌ای از مردمان خود را برای پیشبرد مقاصد احزاب با خود همگام می‌نمایند و از ابزارهای پوپولیستی استفاده می‌کنند، به عنوان مثال باروخ لیوی‌اف، عضو لیکود در صحبتی اظهار داشت: "در اوج برنامه ریزی خبر انحلال کنست اعلام شد، می‌توان گفت جامعه قفقاز بسیار خوش شانس بود که توانست از ابزار قدرتمند دموکراتیک برای حل مسائل خود به طور کامل بهره ببرد."
در جواب باید گفت، کدامیک از کمیته‌ها به خاطر وضعیت نابسامان بیست و یکمین کنست توانسته‌اند به صورت ضرب‌الاجل مشکلات یهودیان قفقاز را حل نمایند؟! این صحبتها نشان دهنده این است که یهودیان جامعه قفقاز بینش و آگاهی سیاسی ندارند که این گونه افراد به راحتی می‌توانند سخنان بی اساس و بی پایه‌ای را مطرح کنند.
قبل از اینکه بخواهیم به مشارکت یهودیان قفقاز در انتخابات سرزمینهای اشغالی اشاره کنیم ابتدا بایستی آماری را راجع به انتخابات 2015 و 9 آوریل 2019 ارائه دهیم:
مشارکت کلی در انتخابات 2019 به نسبت 2015 کاهش 4 درصدی داشت و همچنین مشارکت اعراب ساکن در این سرزمین از 62 درصد به 49 درصد نزول پیداکرده و جامعه عربی به این نتیجه رسیده که این انتخابات در آینده آنها تأثیر مثبت ندارد.
نکته حائز اهمیت اینکه در سال 2015 میزان مشارکت یهودیان قفقاز به نسبت جمعیتی با اعراب برابری می‌کرد اما در 9 آوریل امسال آمار یهودیان قفقاز حتی یک درصد از اعراب پایین‌تر بود.
نتیجه گیری پایانی: به دلیل عدم سنخیت و تعارضات فاحشی که بین جامعه یهودی و عرب در سرزمینهای اشغالی وجود دارد یکی از سیاستهای اسرائیل حفظ و همگام نمودن جامعه عربی جهت زندگی مسالحت آمیز در کنار هم می‌باشد، اما اینکه مشارکت طبقه‌ای از یهودیان با اعراب برابری نماید و یا حتی کمتر از آنان باشد خبر خوبی برای استراتژیها و الگوهای اجتماعی رژیم صهیونیستی محسوب نمی‌شود و یک زنگ خطر تلقی می‌گردد و پیش بینی می‌شود حتی مشارکت در انتخابات آتی از این هم کمتر گردد.»