چاپ

اخبار محرمانه-سايت اخبار محرمانه مروري دارد بر بعضي از رسانه هاي بيگانه و تحليل هايي که در مورد مذاکرات ايران و آمريکا نگاشته اند.بررسي اين نظرات قادر است طرحي کلي از برداشت حاکم بر نخبگان و ناظران بيگانه را بدون تاييد نگرش ها و برداشت هاي آنان ارايه نمايد:

روزنامه النهار در مقاله اي به قلم سرکيس نعوم با عنوان "قطار گفتمان ايران و امريكا بر روي ريل" نوشته است ‏:

باراک اوباما، رئيس جمهور امريکا زماني که در اوايل دور نخست رياست جمهوري اش دست همکاري به طرف جمهوري ‏اسلامي دراز کرد قصد مانور نداشت . امروز هم در مذاکرات و مباحثاتي که دولتش با حکومت ايران در پي انتخاب [آقاي] ‏حسن روحاني به رياست جمهوري آغاز کرده است مانور نمي دهد .‏

‏ هرچند که دست دراز کردن طي سال هاي گذشته بنا به دلايلي گوناگون نظير فقدان کامل اعتماد ميان واشنگتن و تهران ، و ‏درگيري نظامي و امنيتي غير مستقيم و کشمکش سياسي شديدي که ميان دو طرف در افغانستان و سپس عراق درگرفت و ‏متعاقبا تمامي خاورميانه را نيز شامل گرديد، و همانند عدم آمادگي ايران براي انجام مذاکره در مورد برنامه هسته اي خود قبل ‏از حصول دستاوردي که جهان را در برابر امر واقعي قرار مي دهد ، نتيجه اي نداشت ، اما اخيرا ثمر بخش شد به طوري که ‏گفتمان آغاز گرديده و تمهيداتي جدي براي انجام مذاکرات صورت مي گيرد، به اين اميد که توافقي صورت گيرد و منافع ‏همگان تأمين گردد .‏

اين نويسنده ضمنا با طرح موانع مذاکرات به نقش حزب جمهوريخواه آمريکا هم اشاره کرده و مي نويسد:

پرونده حزب جمهوري خواه مطلقا بسته نشده است، اما گرفتار انشعاباتي شده است و به تجديد نظري اساسي در رسالت و ‏ارزش ها و شيوه هاي کاري خود دارد . اسرائيل و راستگرايان طرفدار نتانياهو ضمن اين که نتوانستند مانع از انتخاب مجدد ‏اوباما به رياست جمهوري شوند، در سوق دادن او براي حمله نظامي به ايران نيز شکست خوردند . افزون براين، بخش عمده ‏اي از سياستمداران و فرماندهان شاغل و بازنشسته اسرائيل نگرشي واقع بينانه تر و عمل گرايانه تر دارند ، و در بسياري از ‏مسائل منطقه اي با اوباما همفکرند .‏

ارسوي ديگر آليسا رابين / ريك گلادستون ‏نيز در روزنامه نيويورک تايمز در مقاله اي تحت عنوان " آژانس سازمان ملل و ايران از پيشرفت در حل مسائل هسته اي سخن مي گويند" نوشته اند:

‏« ترو واريورانتا » معاون دبير کل آژانس در امور ايمني هسته اي در اين بيانيه مشترک که در وب سايت آژانس قرار داده شده ‏گفته است ، طرفين « يک جلسه بسيار سازنده را در روزهاي 28 و 29 اکتبر در وين برگزار کردند که همه موضوع هاي گذشته ‏و حال را در بر مي گرفت » . ‏

در اين بيانيه گفته شده است: « ايران پيشنهاد جديدي را در باره اقدامات عملي به عنوان يک کمک سازنده براي تقويت ‏همکاري و گفتگو جهت حل تمام موضوع هاي باقيمانده در آينده ارائه داده است » ، و طرفين موافقت کرده اند جلسه اي را در ‏روز 11 نوامبر در پايتخت ايران برگزار کنند ، « تا اين همکاري را به پيش ببرند » .‏

‏ لحن اين بيانيه نشان مي دهد خوشبيني هاي جديدي به وجود آمده است مبني بر اين که که نگراني هاي اين آژانس نظارتي ‏مورد توجه قرار خواهند گرفت . ‏

ايراني ها نيز لحن مثبتي داشتند. رضا نجفي، نماينده ايران در آژانس اتمي در وين گفت، « من معتقدم با تقديم اين پيشنهاد ‏جديد ايران ، ما قادر باشيم يک فصل جديد در همکاري را بگشائيم . » ‏

دسترسي به مکان ممنوعه نظامي پارچين در نزديکي تهران به دليل اطلاعاتي که نشان مي دهد ايران ساختماني را در اين ‏مجموعه براي آزمايش دستگاه هاي پرتاب کننده سلاح هاي هسته اي انجام داده ، در صدر نگراني هاي آژانس اتمي قرار ‏دارد . بازرسان از پارچين ديدن کرده اند، اما اين مجموعه بسيار گسترده است و بازرسان به نواحي اطراف اين ساختمان که ‏تصور مي رود براي آزمايش دستگاه هاي پرتاب کننده مورد استفاده قرار گرفته است دسترسي نداشته اند . مقامات ايراني ‏همواره از دادن اجازه بازديد از اين مکان خودداري ورزيده اند و تصاوير ماهواره ها نشانگر آن است که ايران در اين مکان ‏مسطح سازي و باز سازي هاي چشمگيري را در طول سال گذشته انجام داده است .‏

طارق رئوف، رئيس سابق امنيت و تشخيص صحت هسته اي آژانس گفت، « پارچين براي آژانس بين الملللي انرژي اتمي به ‏يک موضوع نمادين تبديل شده است » . ‏

او اضافه کرد که بعضي از کشور ها از جمله امريکا مشکوک هستند که هرگونه مواد اتهام بر انگيز ممکن قبلاً پاکسازي شده ‏باشد . ‏

آقاي رائوف گفت: « يک مساله پيچيده اين است که ايراني ها فعاليت هاي محوطه سازي زيادي در اطراف ساختماني که ‏تصور مي رود به عنوان اتاق انفجار مورد استفاده قرار گرفته ، انجام داده اند » . با اين وجود، اين اقبال وجود دارد که اگر ‏آزمايشي در اين مکان انجام داده باشند ايراني ها نتوانسته باشند تمام اثرات ان را پاک کنند . ‏

در بخشي ديگر از اين مقاله امده است:

مذاکره کنندگان گروه 1+ 5 و ايران در پايان ملاقات خود در روز 15 و 16 اکتبر در ژنو يک بيانيه مشترک خوشبينانه صادر ‏کردند، بي آنکه مشخص کنند چه پيشرفتي حاصل شده است . آنها موافقت کردند اين ملاقات را در روز 7 و 8 نوامبر نيز ادامه ‏دهند . ‏

آقاي روحاني همواره گفته است او مي خواهد بر سال ها عدم اعتماد و بد اخلاقي در مورد مقاصد هسته اي ايران فائق آيد ، که ‏اين يک تغيير اساسي در لحن، در مقايسه با محمود احمدي نژاد سلف گزافه گوي او به حساب مي آيد . در عين حال، آقاي ‏روحاني گفته است که کشور او هرگز از آنچه که وي آن را حق اين کشور براي غني سازي اورانيوم ناميد ، دست بر نخواهد ‏داشت . ‏

منتقدان ايران ، از همه مشهود تر اسرائيل ، رفتار خوشايند آقاي روحاني را حقه اي براي فريب غرب جهت کاهش تحريم ها ‏ناميده اند . مقامات آمريکائي اي که خواستار تضمين دادن به اسرائيلي ها وديگر متحدان هستند همواره گفته اند که به اقدامات ‏ايران واکنش نشان خواهند داد و نه سخنان اين کشور . ‏

روزنامه الاتحاد چاپ امارات نيز در مقاله اي به قلم عائشه المري ‏در مقاله اي تحت عنوان " مسائل هسته اي معوقه" نوشت:

از زماني که پيمان منع گسترش تسليحات هسته اي در سال 1968 ميلادي مفهوم منع گسترش را به شکل کلاسيک تثبيت ‏نمود ، تلاش هاي بين المللي براي جلوگيري از ورود کشورهاي جديد به باشگاه هسته اي ادامه يافت . هدف اين تلاش ها ‏اين بود که کشورها توافق نامه هاي وضع شده را محترم شمارند و توافق نامه منع گسترش را امضاء کنند و پروتکل الحاقي ‏آژانس بين المللي انرژي هسته اي را به عنوان يک تضمين بين المللي براي استفاده مسالمت آميز از انرژي هسته اي را ‏بپذيرند ، اما مشکل اصلي تشخيص برنامه سري تسليحات هسته اي است ، و پيچيدگي اصلي در مفهوم گسترش هسته اي ‏همچنان حول محور تعيين حدفاصل ميان بعد سياسي و فني / فناوري از يک سو و رابطه ميان دستيابي به قدرت هسته اي و ‏تسليحات هسته اي از سوي ديگر دور مي زند . و اين چالش مطرح مي شود که غني سازي اورانيوم و بازنگري به سوخت ‏هسته اي مصرفي ممکن است براي اهداف نظامي و غير نظامي بکار رود و اين همان چيزي است که تهران هنگام صحبت در ‏مورد برنامه هسته اي خود به آن استناد مي ورزد .‏

باوجودحق اعمال توسعه برنامه مسالمت آميز انرژي هسته اي که پيمان منع گسترش تسليحات هسته اي نيز آن را تضمين ‏مي¬کند ، اما تجربه تاريخي در خاورميانه اشاره براين دارد که برنامه هسته اي نظامي سري در واقع مشي اصلي براي دراختيار ‏گرفتن و يا تلاش براي دستيابي به تسليحات هسته اي، چه در اسرائيل يا عراق مي باشد، و اين همان چيزي است که ‏کشورهاي جهان از برنامه هسته اي ايران بيمناکند، اما مقامات ايراني همواره تأکيد مي کنند که کشورشان براي دستيابي به ‏تسليحات هسته اي تلاش نمي کند، و حتي برنامه هسته اي اش غير نظامي است ، و پيمان منع گسترش تسليحات هسته اي، ‏يا پروتکل الحاقي آژانس بين المللي انرژي هسته اي را نقض نکرده است .‏

پرونده هسته اي ايران يک اهرم سياسي است که تمامي طرف ها در اعمال فشار يا کسب امتيازات به آن متوسل مي شوند. ‏واقعيت اين است که سال هاست که تهران با تحريم هاي اقتصادي مواجه است و آماج فشارها و تهديدات نظامي قرار گرفته ‏تا برنامه هسته اي را متوقف سازد و غرب اميدواراست که فشارهاي اقتصادي بر کشوربه يک بحران اقتصادي بيانجامدتا پايه-‏هاي نظام ايران را در پي اعتراضات داخلي ناشي از مشکلات اقتصادي و دشواري هاي معيشتي به لرزه درآورد ، و امروز دولت ‏ايران براي پشت سرنهادن تحريم ها و کسب دستاوردهاي سياسي جهت ابراز نرمشي در پرونده هسته اي تلاش مي کند، در ‏همين ارتباط، براي انجام مذاکره با امريكا و گروه 1+5 تلاش کرد ‏