چاپ

اخبار محرمانه- پس از کودتاي انتخاباتي(!!) سال 88 عرصه فعاليت اصلاح‌طلبان در سياست تنگ شد و تقريبا به صفر رسيد، اما علي رغم تمامي محدوديت‌ها فعالان اصلاح‌طلب توانستند از اندک فضاهاي باقي مانده استفاده کنند و بار ديگر به نيرويي موثر در فضاي سياسي کشور تبديل شوند. چکيده نظرات شکوري راد در مصاحبه انجام شده که در سايت امروز وابسته به مجاهدين انقلاب منتشر شده ملاحظه مي کنيد: -آقاي روحاني در زمره اصلاح‌طلبان نبود. هيچ‌وقت ايشان ادعا نکرده که اصلاح‌طلب است. البته اصلاح‌طلب بودن براي همه افراد نسبي است. هيچ کسي نيست که هيچ‌وجهي از اصلاح‌طلبي نداشته باشد. حتي در جبهه اصولگرايان هم هر کسي را در نظر بگيريم، يک وجهي از اصلاح‌طلبي هم دارد اما ضعيف است. -تقريبا اين اجماع در بين اصلاح‌طلبان وجود دارد که کارنامه روحاني نسبت به شرايطي که در آن دولت را تحويل گرفت و بعد از آن کار کرد قابل قبول است. ما منکر اينکه دولت در برخي زمينه‌ها ضعيف بوده و بهتر مي‌توانسته عمل کند، نيستيم. بارها اعلام کرده‌ايم که موضع ما در قبال دولت آقاي روحاني «اتحاد و انتقاد» است. -در مورد وزارت کشور و ارشاد فکر مي‌کرديم گزينه‌هاي روحاني اصولگرا هستند و عملکرد قابل قبولي نخواهند داشت اما در مجموع سياستي که دولت اعمال کرد موجب شد اين وزارتخانه‌ها با وجود داشتن وزير اصولگرا در بعضي زمينه‌ها عملکرد قابل قبولي داشته باشند. وزارت ارشاد حتي اگر يک وزير اصلاح‌طلب هم آنجا بود سخت مي‌توانست در همين حد کار کند و کارنامه قابل قبولي دارد. - استراتژي اصلاح‌طلبان اين بود که بعد از حوادث سال ٨٨ که عزم راسخ طرف مقابل حذف کلي اصلاح‌طلبان از صحنه سياسي و حتي هدم آنان بود امروز به جايي رسيده‌ايم که داريم بحث مي‌کنيم که چرا رييس‌جمهور، بعضي از وزراي اصلاح‌طلب را انتخاب نکرده است. ما بايد مسافتي را که طي کرده‌ايم در نظر بگيريم. -ما در انتخابات سال ٩6 در جست‌وجوي کانديدا نيستيم. ما کسي را داريم که کانديداي ما بوده و راي آورده و الان رييس دولت است. به طور طبيعي معلوم است که کانديداي ما چه کسي است و تعين دارد. بر اساس قاعده اصولي استصحاب يا حالت سابقه کانديداي ما آقاي روحاني است مگر اينکه خلاف آن ثابت شود. -آقاي عارف به سختي کنار رفت و حاضر نشد که گفت‌وگويي انجام دهد. حتي حاضر نشد در اعلام انصرافش از آقاي روحاني حمايت کند. -اصلا عشقي از جانب ما به آقاي روحاني وجود ندارد. -روزي هم که آقاي روحاني از رياست‌جمهوري کنار برود ممکن است هيچگاه به ديدن او نرويم. در حالي که رييس دولت اصلاحات را بعد از يازده سال از قدرت کنار رفتن ببينيد مردم با چه ذوق و شوقي به ديدنش مي‌روند. آقاي روحاني همين الان هم که در مسند قدرت است روزهاي عيد در را باز نمي‌کند که کساني که از او حمايت مي‌کنند به ديدنش بروند. کاراکتر آقاي روحاني اين نيست که اساسا ارتباط گسترده برقرار کند. ما رابطه اتحاد و انتقادمان به آقاي روحاني يک رابطه کاملا عقلاني و از دور است.