چاپ

اخبار محرمانه - خبرآنلاین / در گذشته سینماها را محل فساد می دانستند و رفتن به آن از نظر بعضی ها مجاز نبود. اما آیا اینک چنین است؟
البته منهای فیلم های که نمایش می شود، با قوانینی که گذاشته می شود، با بی توجهی و یا دهن کجی بعضی ها به عقاید عمومی، ممکن است این روند ادامه داشته باشد. اما جلوی این پرسش اصلی گرفته نمی شود که چرا در ایام عزا باید سینما ها تعطیل باشند؟ برنامه سیما هم باید رنگ دیگری به خود بگیرد؟ البته در مواقع عادی هم سیما رنگ و برنامه خوبی ندارد؛ ولی اینکه در ایام عزا مطلقاً برنامه ها به شکل دیگری در آید که جوان ما احساس خستگی کند هم مطلوب نیست!
عده ای از جوانان در این روزها عزا میگیرند؛ نه به خاطر ایام عزا بودن، بلکه به خاطر نبودن برنامه مناسب در صدا و سیما و بسته بودن سینما ها. رفتن به اماکن ورزشی و یا کوهپیمایی ها هم خود مسائل خاص خودش را دارد.
سؤال این است که:
آیا این اماکن محل فساد اند؟ آیا سینماها محل گذراندن زمان به بطالت اند؟ آیا سینما روندگان مقید نیستند و سینما محل تجمع افراد خاصی است؟ آیا در این روزها فیلم دیدن گناه است؟ آیا برای مدیران سینما مشکل است که برای این روزها برنامه خوب ارائه کنند؟ و یا فیلمسازان ما برنامه هاشان تنوع لازم را ندارد و یا مردم را به زور لوده گری به سینما می کشانند؟
پاسخ به این سؤالات بسیار مهم و حساس است. در اینکه فیلم های سینما بازتاب دهنده وضعیت اجتماعی است، یا رسانه ای آموزشی است و یا صرفا برای تفریح است همه موارد می تواند مورد بحث و نقد قرار گیرد.
به نظر می رسد که اگر بپذیریم که در ایام عزا بزرگترین عبادت کسب علم و دانش است، آنوقت هم باید فیلمهای علمی، فرهنگی و آموزشی با تنوع بالا آنقدر داشته باشیم تا در این ایام هم بهترین استفاده را بکنیم.
به نظر من فیلم های اکتشافی راز بقا و یا ویژگی های طبیعت، آنقدر جاذبه دارند که اگر هزار بار هم آن را ببینیم باز طراوت خاص خودش را دارد. زیرا چه کسی است که از دیدن طبیعت صاف و پاک خسته می شود؟
فیلم های علمی و اکتشافات بشر در حوزه های مختلف برای ایجاد خلاقیت بسیار جالب توجه است.
آیا نمی شود در طول سال سینماداران برای این ایام که در تقویم ثبت است به طور سالانه برنامه ریزی، و اعلام، و حتی بلیط را پیش فروش کنند و حتی با تخفیف های لازم مردم را جذب نمایند.
ویا نمی توان سریال های پر طرفدار مثل موسی، یوسف، مریم و مانند آن را به طور خلاصه و گزینشی بازنمایش کرد؟
یا دست کم محل سینماها برای برگزاری جلسات خوب سخنرانی، بحث و گفتگوهای علمی، مناظرات و خیلی برنامه های دیگر اختصاص داد؟ حتی سخنرانان معروف علمی را میتوان در سینما دعوت کرد تا مسائل فرهنگی و علمی را بیان کنند.
و برنامه سازان هم در برنامه ریزی هایشان تجدید نظر کنند و همه اش خنده و یا به تعبیر بعضی ها لوده گری نباشد.
اگر برنامه فیلم ها در سینما و تلویزیون فاخر و مایه مباهات و توسعه و رشد باشند آنوقت می توان آنها را در همه مواقع سال نشان داد و حتی در ایام عزا با در نظر گرفتن بعضی مسائل مردم را از بی برنامگی نجات داد. تا اینطور نباشد که در ایام عزا مردم فکر کنند که دیگر برنامه ای نیست.
البته در ایام شادی هم برنامه ها خیلی جذاب و جالب نیست. باید در آن هم تجدید نظر شود. تنها استفاده از بعضی چهره ها و با کف زدن های طولانی از نظر بعضی ها خسته کننده است باید برای آن هم برنامه ریزی کرد و از صاحبنظران و علاقمندان برای بهینه ساختن این برنامه ها دعوت به عمل آورد. اصولاً فیلم در جهان برای سرگرمی تنها نیست. بیان گر وضع اجتماعی است.
به نظر می رسد تهیه این برنامه ها در ایام عزا و مناسبت ها خیلی علمی و سفارشی نیست و کارشناسان صدا و سیما با سلیقه شخصی هر که را بخواهند رو می آورند و یا به بعضی ها توجه خاصی نمی کنند. در اینکه همه این برنامه های مذهبی توسط کارشناسان مذهبی صدا و سیما به صورت فردی انجام می شود و یا هیئتی کارشناس بر آنها نظارت دارد هم جای سؤال است.
سناریو نویسی همزاد داستان نویسی است. داستان های واقعی بیانگر اوضاع اجتماعی است و آن است که مبنای تفکر فلسفی می شود و بر اساس آن متفکران، فلسفه خلق، و الگوی زندگی معرفی می کنند. مهارت در تهیه داستان و دلسوز و داعیه دار بودن، با جامعه بودن و درد ها را درک کردن و برای درمان آن با کارشتاسان دلسوز و عالم مشورت کردن از جانب نویسندگان نقش اساسی در تهیه فیلم دارد.
غلامرضا فدایی