بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - ایسنا /متن پیش رو در ایسنا منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
با حذف دیوید تیلور از المپیک پاریس، فشار روانی حاکم بر حسن یزدانی طی سال های اخیر از دوش او برداشته شد و حالا باید منتظر ماند و دید آیا او نیز پس از عمل جراحی به سرنوشت رقیب سنتی خود گرفتار می شود یا با کسب دومین طلای المپیک، چهره تاریخ ساز کشتی ایران خواهد شد؟
به گزارش ایسنا، رقابتهای مرحله نهایی انتخابی تیم ملی کشتی آزاد آمریکا با نتیجه ای عجیب و دور از انتظار همراه بود؛ جاییکه دیوید تیلور دارنده 4 مدال طلای جهان و المپیک و نام آشناترین کشتی گیر تاریخ برای ایرانی ها با سابقه 5 پیروزی و یک شکست مقابل حسن یزدانی، برابر آرون بروکس پدیده 23 ساله کشتی آمریکا و دارنده مدالی های طلای امیدهای جهان 2023، نقره جوانان جهان 2018 و برنز نوجوانان جهان 2017 در 2 مبارزه پیاپی با نتایج 4 بر یک و 3 بر یک تن به شکست و ناباورانه حضور در المپیک‌ پاریس را از دست داد.
ناکامی تیلور در رسیدن به المپیک پاریس در شرایطی بود که بسیاری از کارشناسان او را بخت اصلی رسیدن به دومین طلای متوالی المپیک در وزن 86 کیلوگرم می دانستند اما آرون بروکس نیز با سرعت و قدرت بدنی بالای خود نشان داد می تواند رقیب جدی و سرسختی برای مدعیان این وزن در المپیک‌ پاریس باشد.
اما حسن یزدانی نیز در شرایطی که می تواند با کسب دومین طلای المپیک به همراه یک نقره المپیک، چهره تاریخساز کشتی ایران شود، هنوز حضورش در المپیک قطعی نیست و راه سختی را در پیش دارد.
یزدانی اندکی پس از قبول پنجمین شکست در فینال مسابقات جهانی سال گذشته مقابل دیوید تیلور که با ضربه فنی همراه بود، کتف مصدوم خود را جراحی کرد اما هنوز و در فاصله تنها 3 ماه مانده به المپیک پاریس به تمرینات کشتی بازنگشته است.
از سوی دیگر با توجه به تجربه ناموفق حضور کامران قاسمپور، دارنده 2 مدال طلای جهان در وزن 97 کیلوگرم و با توجه به شرایط نامشخص یزدانی از نظر آمادگی بدنی، قاسمپور به وزن 86 کیلوگرم بازگشت و قرار است رقیب سرسخت یزدانی برای رسیدن به المپیک پاریس باشد.
حال در چنین شرایطی و با توجه به بیرون آمدن یزدانی از زیر فشار روانی مبارزه با دیوید تیلور در المپیک‌پاریس، باید دید آیا این کشتی گیر سرانجام می تواند از این فرصت استثنایی استفاده کند و با رسیدن به شرایط ایده آل بدنی و برتری مقابل کامران قاسمپور، راهی المپیک شود و از این فرصت استثنایی برای رسیدن به دومین طلای المپیک استفاده کند یا او نیز به سرنوشت رقیب آمریکایی خود دچار می شود و وداع تلخی با المپیک خواهد داشت؟