بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - اطلاعات / « «تغییر» سیاست دولت جدید » عنوان ستون «محک» در روزنامه اطلاعات به قلم ابوالقاسم قاسم زاده است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
سخنرانی رئیس جمهوری جدید آقای رئیسی در مراسم رسمی دریافت حکم ریاست جمهوری از سوی رهبری نظام، اگرچه به لحاظ شرایط سخت کرونایی و تنظیم وقت در این مراسم، کوتاه بود، اما محور اصلی و استراتژیکی رئیس جمهوری جدید در سخنرانی و در آغاز کار دولت جدید اعلام شد و به اطلاع عموم رسید و آن «تغییر» با برنامه‌ریزی برای «تصحیح» در روال گذشته است. به نظر می‌آید، رئیس جمهوری جدید با انتخاب واژگان «تغییر» و «تصحیح» همان خواست جامعه امروز ایران و اغلب دلسوزان صاحب‌نظر در نقد و تحلیل شرایط کنونی در مجموعه عناوین مشکلات کلان در مدیریت اجرایی کشور را که براساس قانون اساسی، رئیس جمهوری سکاندار و مسئول آن است، بیان کرد. اعلام اصل «تغییر» و «تصحیح»‌ نه تنها نیاز امروز در بازنگری روال گذشته است، که می‌تواند اعلام فصل جدید نیز به حساب آید. مردم در کف خیابان و در اغلب گفتگوهای خود با رسانه‌ها خواهان پذیرش همین دو کلمه و اراده اجرایی آن در کلان مدیریت جامعه اعم از مجلس و دولت و قوه قضائیه‌اند. 
اما تجربه عبور از چهار دهه دولت‌های مستقر در گذشته به مردم نشان داده است که در آغاز کار همه رؤسای جمهوری و دولت‌هایی که آمدند و بعد از هشت سال رفتند، وعده تغییر و تصحیح دادند؛ اما به قول ضرب‌المثل رایج در فرهنگ سیاسی ایران، با آغاز خوب و ایجاد خوش‌بینی، «دولت مستعجل» بودند یا شدند. همچنین هیچ‌کدام از رؤسای جمهوری که آمدند و رفتند، از تجربه مدیریتی خود، نقد واقعی و سازنده برای آینده ندادند و هرکدام نه تنها خود را بهتر و شایسته‌ترین فرد در تاریخ سیاسی جمهوری اسلامی در انجام وظایف ریاست جمهوری یا ریاست قوه قضائیه یا ریاست مجلس و قوه مقننه دانسته و خوانده‌اند، بلکه همواره بار ادامه سیاست‌های غلط و اشتباه و زیان‌آور آن را به رئیس جمهوری قبلی و بعد از طی دوران مسئولیت خود، به رئیس جمهوری آینده حواله کرده‌اند! اکنون نیز اگر بخواهم از زبان و باور مردم نقد شرایط کنونی را بنویسم، دو واقعیت تلخ و انکارناپذیر در جامعه می‌چرخد. اول، ناامیدی از توان «تغییر و تصحیح» گذشته و تغییر جهت مدیریتی برای کاستن از مشکلات و آلام مردم.
دوم، تجربه آغاز خوب و سرانجام بد و افزودن مشکلات جدید و پیچیده‌تر در کشور! تا این تجربه و تاریخ از روال کلان مدیریتی کشور نقد علمی و واقعی نشود، انتظار از مردم نمی‌توان داشت که از چنبره ناامیدی‌ها رهایی یابند.
تجربه کاری رئیس‌جمهوری جدید به‌طور عمده در حوزه قوه قضائیه از بخش‌های گوناگون آن تا حد سکانداری ریاست قوه قضائیه بوده است. در محک قبلی نوشتم که از مشخصات بارز قوه قضائیه یکی هم این است که این قوه، آرشیو اصلی، دقیق، واقعی و البته فراگیر از «آنومی‌ها» (کاستی‌ها یا بحران‌های) گوناگون کشور، جامعه و دولتمداری ما است.
بنابراین اگر رئیس‌جمهوری جدید امروز در اولین سخنرانی خود بعد از دریافت حکم ریاست‌جمهوری، مهم‌ترین محور برنامه‌ریزی کاری خود را مبارزه با «فساد» در گستره انواع و اقسام آن براساس تصحیح برنامه گذشته بیان کرده است، می‌توان باور داشت که او با تجربه مسئولیت‌های مستمر در قوه قضائیه به زوایا و گستره فساد در کشور اشراف دارد. زیرا سال‌های سال در قوه قضائیه،‌پرونده‌های «آنومی»های گوناگون را از نزدیک مشاهده کرده است و در حد توان خود با آنها از جایگاه صدور احکام قضایی مبارزه کرده است. اگرچه این تجربه به خودی خود روزنه امید است اما مردم می‌گویند ادامه چنین تجربه‌ای برای مبارزه با «فساد» در حوزه ریاست قوه مجریه نه تنها مشکل‌تر که استمرار آن تا رسیدن به وضع مطلوب «محال» است. زیرا شاکله اغلب دستگاه‌ها را ویروس باندبازی و جزمیت‌های سیاسی و خانواده سالاری گرفته است. مردم دیده‌اند و در مسیر چهل سال تجربه کرده‌اند که از تعاریف «چپ» و «راست» میوه مطلوب را به دست نیاورده‌اند، بلکه اغلب هر دو طیف در مواقع حساس از نقدهای سالم، دلسوزانه و عالمانه صاحب‌نظران در کشور، با پرخاشگری، انگ زدن و تخریب شخص و شخصیت، برخورد می‌کنند.
اکنون نیز بیش از دولت، مجلس که بازوی تنظیم و رسمیت بخشیدن قوانین برای تسهیل اهداف دولت است،‌چنین زنگ خطری را باید دریافت کند که اگر از چشم و زبان مردم به شرایط کنونی نگاه می‌کنید، شعار «تغییر» و «تصحیح» نه تنها لازم که ضروری است اما همان مردم در سراسر کشور و کف خیابان‌ها نیز می‌گویند این گوی و این میدان!
و کلام آخر این اصل را پذیرا باشیم که «منافع ملی» و حراست از آن نه تنها با منفعت‌طلبی‌های فردی و خانوادگی، صنفی و باندی مغایر و متضاد است که هرگز قابل جمع نیست!