بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - ابتکار / « نخبگان را دریابیم » عنوان سرمقاله روزنامه ابتکار نوشته ژوبین صفاری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
روز پنج شنبه پرویز کردوانی دانشمندی که وقوع بسیاری از بحران‌های مربوط به آب را در دهه نود پیش بینی کرده بود درگذشت. نخبه‌ای که گاه با حرارت و حتی عصبانیت نسبت به بحران‌های زیست محیطی هشدار می‌داد اما بهره لازم از هشدارهای او برده نشد. این اتفاق در دل خود پندهای فراوانی برای دولتمردان جدید که حالا در صف رای اعتماد مجلس حضور دارند؛ خواهد داشت. عدم توجه به هشدارهای کارشناسان در زمینه‌های مختلف از جمله اقتصاد، محیط زیست و سایر حوزه‌ها منجر به نارسایی‌های فراوان طی چند دهه گذشته است. بحران‌هایی که گاه در کشمکش‌های سیاسی و ساختارهای غلط اداری ایجاد شدند و عدم استفاده از مدیران توانمند به آن دامن زده است. برای نمونه می‌توان به پیش بینی‌های پروفسور کردوانی در خصوص بحران آب در جنوب کشور در دهه 90 رجوع کرد که اگر به آن توجه می شد امروز خوزستان دچار این همه مشکل نبود. 
اما طی این سال‌ها همواره کارشناسان اقتصادی نیز نسبت به عدم پیروی از یک الگوی مناسب در اقتصاد و عدم توجه به سایر متغیرهای اثرگذار در اقتصاد هشدار داده‌اند. هشداری که امروز ثمره عدم توجه به آن را می‌بینیم و اگر وضعیت بر همین روال پیش رود گشایش خاصی رخ نخواهد داد. اما آنچه که می‌توان به برنامه‌های برخی از وزرای پیشنهادی به آن توجه کرد خلاء استفاده از نظرات کارشناسان خبره است. موضوعی که البته مجلس هم توجه چندانی به آن ندارد. مخالفت‌ها نیز کمتر ایراد کارشناسی دارد و این می‌تواند به ادامه روندهای گاهاً اشتباه گذشته دامن بزند. به بیان دیگر وضعیت کشور در حوزه‌های مختلف در وهله نخست نیاز به واقع بینی دارد و از سوی دیگر نیازمند اجازه بیان صریح رسانه‌های رسمی از مشکلات در وضعیت کنونی است. 
رئیس جمهوری روز گذشته در مجلس گفت که نسبت به انتقادات نمایندگان ناراحت نشده است. هرچند بیان این عدم ناراحتی فی نفسه خوب است اما سوال اینجاست که آیا اساساً باید نسبت به انتقاد ناراحت شد که رئیس جمهوری آن را بیان می‌کند. در کشوری که تکثر نظرات و دیدگاه‌ها به رسمیت شناخته شود قاعدتاً انتقاد می‌تواند موجب پیشرفت شود و نه ناراحتی. با این همه اما به نظر می‌رسد به واقع برنامه‌های وزرا و دیدگاه‌های نمایندگان نیازمند استفاده بیشتر از نظرات نخبگان است. نخبگانی که معیار سنجش نخبه بودنشان نه تفکرات سیاسی متضاد که علم و دانش آن‌ها نسبت به شناخت مشکلات است. 
تماس هایی از سوی دفتر سید ابراهیم رئیسی با کارشناسان با تفکرات سیاسی متکثر در ابتدای کار دولت منتخب نوید خوبی برای این انعطاف بود که از نظرات کارشناسی مختلف بهره گرفته خواهد شد هرچند که در انتخاب برخی وزرا تردیدهای جدی وجود دارد اما درخواست بدنه کارشناسی این است که لااقل در لایه‌های میانی مدیریت از افراد کاربلد بیشتری برای حل مشکلات استفاده شود. 
یادمان باشد که گاهاً استفاده نکردن از نظرات نخبگان طی چند دهه گذشته نه تنها آن‌ها را برای کمک به کشور مایوس کرده که در بازتولید دانش روز نیز وقفه‌هایی را ایجاد کرده است. امید این است که دولت سیزدهم که حالا با سایر ارکان تصمیم ساز به لحاظ سیاسی همسو است بتواند اعتماد نخبگان را همپای اعتماد عمومی بازگرداند تا شاهد بحران‌های پیش بینی شده آتی در کشور نباشیم.