بزرگنمايي:

اخبار محرمانه - طبیعی است که اولین گمانه بر این گزاره استوار شود که حمله با هدف از کاراندازی قدرت دفاعی ایران برای فرآهم شدن پاسخ نظامی آمریکا باشد.
به گزارش مشرق، واشنگتن پست، نیویورک تایمز و خبرگزاری آسوشیتدپرس مدعی شدند ایالات متحده آمریکا روز پنجشنبه جنگ الکترونیک را بر علیه سامانه تسلیحاتی ایران انجام داده است. بر اساس این ادعا، هدف اصلی این حمله جنگال، تسلیحات نظامی ایران بوده است. تسلیحاتی که به گفته آمریکا در سرنگونی پهپاد ایالات متحده و حمله به نفت‌کش‌ها مورد استفاده قرار گرفته شده است.
گرچه این حملات و ادعاها تاکنون توسط منابع مسئول ایران تایید نشده اما این طیف از حملات به تجهیزات و تسلیحات نظامی ایران امر بی سابقه‌ای نبوده و همواره تکرار شده است.
بیشتر بخوانید:
جنگ با ایران ممکن است چه شکلی باشد؟ دشوارتر از آنچه فکر می‌کنید!
سوال اساسی این است که هدف این اخلال اخیر چه بوده؟ پاسخ این سوال در ظاهر مشخص است و آن اینکه هدف ایجاد اخلال در تسلیحات موشکی و دفاعی ایران بوده است. اما سوال اساسی‌تر این است که این اخلال به چه منظور بوده است؟!
هدف اول این است که حملات در ظاهر قرار بوده که ضربه سنگینی و مدت داری به بخش نرم افزاری تسلیحات پیشرفته موشکی و دفاعی ایران وارد کند و این تجهیزات را با آسیب‌های عمیق روبه رو کند. اما هدف دوم را شاید بتوان با استفاده از مطلب نیویورک تایمز بیشتر رمزگشایی کرد! نیویورک تایمز نوشته که قرار بوده این حمله برای مدت زمان مشخصی سیستم تسلیحاتی ایران را از کار بیاندازد. این "زمان معین" بر چه اساس و با چه هدفی بوده است؟!
طبیعی است که اولین گمانه بر این گزاره استوار شود که " حمله جنگال با هدف از کاراندازی قدرت دفاعی ایران برای فرآهم شدن پاسخ نظامی آمریکا باشد". همچنانکه نشریه واشنگتن پست مدعی شده که این حمله موجب از کار افتادن سیستم‌های کامپیوتری کنترل تجهیزات شلیک موشک و راکت شده است.
بنابراین در صورتی که بپذیریم، این خبرها صحیح است، می توان گفت بعد از سرنگونی پهپاد فوق پیشرفته، اینبار آمریکا در یک جنگ الکترونیک پیچیده نیز شکست خورده است. زیرا حتی اگر مطالب هدفمند این سه رسانه آمریکایی را درست هم پنداریم حداقل با یک گزاره قطعی روبه رو می شویم و آن اینکه حمله آمریکا به تجهیزات دفاعی ایران با شکست قطعی روبه رو شده و عملاً نتوانسته مدت زمان مطلوب و مدنظر ارتش آمریکا برای ضربه و از کاراندازی سیستم‌های کامپیوتری حوزه دفاعی و موشکی ایران را محقق کند. ضمن اینکه ثابت می کند سامانه‌های دفاعی بومی ایران نه تنها در تهاجم قابلیت فوق العاده ای دارند بلکه از یک حصار حفاظتی فوق پیشرفته ای نیز بهرمند هستند و آسیب پذیری شان به راحتی ممکن نیست.